Περισσότερες από σαράντα είναι οι παραστάσεις της σεζόν που πρόκειται να επαναληφθούν: οι περισσότερες αφορούν νέες παραγωγές, όμως η λίστα –που μάλλον θα μεγαλώσει– περιλαμβάνει και παραστάσεις που παίζονταν ήδη σε επανάληψη. Από τα έργα, πάντως, που είδαμε σε πανελλήνια πρώτη, το φθινόπωρο του ’24 θα επιστρέψει το “The doctor” του Ρόμπερτ Άικ, που μας σύστησε η Κατερίνα Ευαγγελάτου και κέρδισε τις εντυπώσεις με την καίρια θεματολογία και τις σπουδαίες ερμηνείες (Αμφι-Θέατρο), όπως και το αμερικάνικο-αλλά-οικουμενικό “The humans” του Στίβεν Κάραμ, που είδαμε από τον Κωνσταντίνο Μαρκουλάκη (Μουσούρη).
Επίσης, το ρίσκο του Τάκη Τζαμαργιά με το αυτοβιογραφικό έργο των Αφγανών Χάμεντ και Χεσαάμ Αμίρι “Το αγόρι με τις δύο καρδιές” δικαιώθηκε και η παράσταση θα επαναληφθεί σε νέα στέγη (Νέο Θέατρο-“Κ. Βασιλάκου-Μ. Τόλη”). Το ερμηνευτικό ρεσιτάλ του Αργύρη Ξάφη, σε σκηνοθεσία της Ζωής Ξανθοπούλου, στο επίσης πρωτόπαιχτο “Το πιο όμορφο σώμα που έχει βρεθεί ποτέ σε αυτό το μέρος” του Ζουζέπ Μαρία Μιρό οδηγεί στην επανάληψή του (Θησείον), όπως συμβαίνει με ένα ακόμη έργο για έναν ερμηνευτή και θέμα τη διαφορετικότητα, “Όταν μεγαλώσω, θα γίνω Νάνα Μούσχουρη” του Νταβίντ Λελαί-Ελό, σε ερμηνεία του Μάνου Καρατζογιάννη και σκηνοθεσία Ελισσαίου Βλάχου (Σταθμός).
Η αγαπημένη αμερικανική δραματουργία και ο “Θάνατος του εμποράκου” συνάντησε την ώριμη σκηνοθετική στιγμή του Γιώργου Νανούρη και τη συγκλονιστική ερμηνεία του Βλαδίμηρου Κυριακίδη, με την παράσταση να επιστρέφει στο θέατρο Ζίνα. Θα επαναληφθούν, επίσης, η αλληγορική “Καρδιά του σκύλου” του Μπουλγκάκοφ που ανέβηκε από την Έφη Μπίρμπα σε μια παράσταση εικαστικής ομορφιάς και πνευματώδους σύλληψης (Κιβωτός)· το εξαίσιο έργο-σχόλιο πάνω στον “Άμλετ”, “Ο Ρόζενκραντζ και ο Γκίλντενστερν είναι νεκροί” του Τομ Στόπαρντ, σε μια πολύ ωραία στιγμή του Στάθη Λιβαθινού (Θέατρο της Οδού Κυκλάδων)· ο δυστοπικός αλλά απολαυστικότατος “Άσχημος” του Μάριους φον Μάγενμπουργκ, στη σπιντάτη σκηνοθεσία του Γιώργου Κουτλή (Νέο Θέατρο-“Κ. Βασιλάκου-Μ. Τόλη”)· το συνταρακτικό αντιπολεμικό δράμα “Η λέξη πρόοδος στο στόμα της μητέρας μου ηχούσε πολύ φάλτσα” του Ματέι Βιζνιέκ, από την Αικατερίνη Παπαγεωργίου (“Μπέλλος”) και το ανάλογης θεματολογίας “Ο πόλεμος δεν έχει πρόσωπο γυναίκας” της Σβετλάνα Αλεξίεβιτς, σε σύλληψη και ερμηνεία Κάτιας Γέρου και Ναταλίας Γεωργοσοπούλου (Φούρνος).
Επίσης, θα ξαναδούμε τη θεατρική μεταφορά του κινηματογραφικού “Underground” από τον Νικίτα Μιλιβόγεβιτς (Ακροπόλ), τη γλυκόπικρη δραμεντί του Τζεφ Μπάρον, “Κάθε Πέμπτη κύριε Γκριν”, από τον Κώστα Γάκη με την εξαίσια ερμηνεία του Γιώργου Κωνσταντίνου (Αργώ) και τα παρόμοιας θεματικής “Τελευταία φεγγάρια” του Φούριο Μπορντόν, που σκηνοθέτησε η Ρέινα Εσκενάζυ, με τον Στέφανο Κυριακίδη και την Άντζελα Γκερέκου (Coronet), όπως και το δικαστικό θρίλερ της Αγκάθα Κρίστι, “Μάρτυρας κατηγορίας”, στη σκηνοθεσία του Νικορέστη Χανιωτάκη και σε νέα στέγη (“Δημήτρης Χορν”).
Πρόκειται να επιστρέψουν, επίσης, τρεις παραστάσεις που ξαναέγραψαν τους κλασικούς συγγραφείς: η στοχαστική εκδοχή του Θανάση Τριαρίδη πάνω στο “Έγκλημα και τιμωρία” του Ντοστογιέφσκι στην ατμοσφαιρική παράσταση του Δημήτρη Τάρλοου (Πορεία), η σύγχρονη μεταγραφή της “Μις Τζούλια” του Στρίντμπεργκ από τον Τάσο Ιορδανίδη με τη δική του, αξιοσημείωτης νατουραλιστικής δυναμικής “Τζούλια” (Άλφα-“Ληναίος-Φωτίου”) και η σύγχρονη διασκευή του Ανδρέα Φλουράκη που σκηνοθέτησε η Ρουμπίνη Μοσχοχωρίτη, “Ριχάρδος ΙΙΙ*” (αλλάζοντας μάλλον στέγη), η οποία εμπλέκει στο σαιξπηρικό έργο μια σύγχρονη ιστορία κατάχρησης εξουσίας.
Την τιμητική της έχει η ελληνική δραματουργία, με επαναλήψεις των έργων της Λούλας Αναγνωστάκη (“Η κασέτα”) και του Βασίλη Κατσικονούρη (“Το γάλα”) που ανέβηκαν στον Σταθμό, από τον Μάνο Καρατζογιάννη και τους Μάνο Καρατζογιάννη-Ερμίνα Κυριαζή, αντίστοιχα. Δυναμικές εμφανίζονται και οι νέες συγγραφικές απόπειρες κι έτσι μετράμε επαναλήψεις στα έργα του Τάσου Ιορδανίδη, “Φακντ-απ”, σε σκηνοθεσία Θάλειας Ματίκα (Άλφα-“Ληναίος-Φωτίου”), της Ζέτης Φίτσιου, “Μίξερ”, σε σκηνοθεσία Κώστα Σιλβέστρου (Μικρό Γκλόρια), της Χρύσας Κολοκούρη, “Δε μιλένιαλς” σε δική της σκηνοθεσία και μάλλον σε νέο χώρο, της Κατερίνας Αντωνιάδου, “Χόρεψέ με, πατέρα”, σε σκηνοθεσία του Γιώργου Αρμένη (Αργώ), του Αντώνη Κυριακάκη, “Το όνειρο της Ιωνίας: Η Μικρασιατική Εκστρατεία μέσα από τα ημερολόγια των στρατιωτών”, σε δική του συσκηνοθεσία με τον Γιώργο Πατεράκη, που θα μεταφερθεί στο Δημοτικό Πειραιά.
