“Μια εφηβική παρέα αγοριών που άντεξε στο πέρασμα του χρόνου. Σαραντάρηδες πια καλούνται να έρθουν αντιμέτωποι με όσα δεν ήξεραν αλλά και όσα ήξεραν και επέλεγαν επιμελώς να καταχωνιάζουν.
Μια μάνα κατάκοιτη με αδυναμία ομιλίας επικοινωνεί τις ανάγκες αλλά και όλες τις επιθυμίες της με ένα ηλεκτρικό κουδούνι κρεμασμένο στο λαιμό. Πόση δύναμη μπορεί να κρύβεται στην αδυναμία; Πόση εξουσία στην ανημπόρια; Πόσο μας επηρεάζουν οι άνθρωποι γύρω μας; Πόσο μας αλλοιώνουν, μας διαμορφώνουν, μας συνθλίβουν; Πόσο ελεύθεροι είμαστε πραγματικά στις επιλογές μας;
Το νέο έργο του Δημήτρη Αλεξίου είναι ένα δυνατό ψυχογράφημα χαρακτήρων που είναι φίλοι μας, κοιμούνται δίπλα μας ή τους αντικρίζουμε κάθε μέρα στον καθρέφτη. ”
Για την παράσταση μίλησε στην Ελίζα Λιμοντζόγλου ο συγγραφέας και σκηνοθέτης Δημήτρης Αλεξίου
