Κίνα παίζει το δικό της «(γεω)στρατηγικό παιχνίδι» στη σύγκρουση Ουάσινγκτον – Μόσχας, ένα χρόνο μετά την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία επισημαίνει το CNN σε ανάλυσή του.
Έστειλε τον κορυφαίο διπλωμάτη της Γουάνγκ Γι –με τα αυτιά του να «βουίζουνι» από τις προειδοποιήσεις των ΗΠΑ η Κίνα να μην αποστείλει όπλα στη Ρωσία για χρήση στον ουκρανικό πόλεμο– στο Κρεμλίνο για συνομιλίες υψηλού επιπέδου, ενώ ακόμα «σιγοβράζει» η κόντρα για το κινεζικό κατασκοπευτικό μπαλόνι.
Ο Γουάνγκ είπε στον Πούτιν ότι τα δύο έθνη αντιμετωπίζουν συχνά «κρίση και χάος, αλλά υπάρχουν πάντα ευκαιρίες σε μια κρίση, που θα μπορούσε ενδεχομένως να μετατραπεί σε μια ευκαιρία».
Οι εξελίξεις αυτής της εβδομάδας δεν σημαίνουν ότι οι μελλοντικές απειλές εθνικής ασφάλειας για τις ΗΠΑ από το Πεκίνο και τη Μόσχα είναι οι ίδιες. Ο πόλεμος στην Ουκρανία έχει συχνά εκθέσει τη ρωσική αδυναμία, ενώ οι ανησυχίες για την ανερχόμενη ισχύ της Κίνας θα απασχολούν την Ουάσιγκτον για μεγάλο μέρος αυτού του αιώνα. Και οι δύο εχθροί των ΗΠΑ δεν έχουν επίσημη συμμαχία εναντίον των ΗΠΑ, ακόμα κι αν και οι δύο βλέπουν τρόπους με τους οποίους μπορούν να προωθήσουν τις δικές τους φιλοδοξίες να βλάψουν τα αμερικανικά συμφέροντα και την ισχύ συνεργαζόμενοι.
Αλλά αυτή η στιγμή βρίσκει τις Ηνωμένες Πολιτείες να αντιμετωπίζουν επιδεινούμενες κρίσης εξωτερικής πολιτικής, όλες την ίδια στιγμή – με τους πρώην αντιπάλους τους στον Ψυχρό Πόλεμο το Κρεμλίνο, και την Κίνα ανερχόμενη δύναμη με επικεφαλής τον Σι Τζινπίνγκ. Και οι δύο αυτοί αντίπαλοι αμφισβητούν ανοιχτά το διεθνές κράτος δικαίου και απορρίπτουν κανόνες που στήριξαν το διεθνές σύστημα για δεκαετίες.
Η ιδέα μιας παγκόσμιας διαμάχης μεταξύ δημοκρατιών και ολοκληρωτικών καθεστώτων φαινόταν θεωρητική όταν ο Μπάιντεν την εξέφραζε ενώ ήταν υποψήφιος για την προεδρία. Τώρα είναι πολύ αληθινή.
Ενόσω αντιμετωπίζουν τη Ρωσία στην Ουκρανία, οι ΗΠΑ επιδιώκουν να αμβλύνουν την τελευταία τους κρίση με την Κίνα – για αυτό που η Ουάσιγκτον αναφέρει ότι ήταν ένα κινεζικό κατασκοπευτικό μπαλόνι που πετούσε πάνω από τις ΗΠΑ νωρίτερα αυτόν τον μήνα. Οι δύο κρίσεις «συνδέθηκαν» αυτή την εβδομάδα, καθώς οι ΗΠΑ προειδοποίησαν την Κίνα να μην προμηθεύσει τη Ρωσία με όπλα που θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει στον πόλεμο στην Ουκρανία ενώ ο Γουάνγκ κατευθυνόταν προς τη Μόσχα.
Η Ρωσία και η Κίνα συμφώνησαν σε μια φιλία «χωρίς όρια» πριν από τη ρωσική εισβολή πέρυσι, παίζοντας με τους φόβους των ΗΠΑ για ένα ενιαίο μέτωπο μεταξύ Μόσχας και Πεκίνου. Το κινεζικό υπουργείο Εξωτερικών είπε ότι η Ουάσιγκτον, η οποία έχει στείλει όπλα υψηλής τεχνολογίας στην Ουκρανία, «δεν ήταν σε θέση να κάνει κήρυγμα στην Κίνα για το θέμα».
Οποιαδήποτε προσπάθεια της Κίνας να προμηθεύσει όπλα για τον πόλεμο της Ουκρανίας δεν θα άλλαζε τη στρατηγική ισορροπία του πεδίου μάχης – αλλά θα ήταν ένα σοβαρό και εχθρικό νέο μέτωπο για τον ανταγωνισμό ΗΠΑ-Κίνας.
Η πρέσβης των ΗΠΑ στα Ηνωμένα Έθνη Λίντα Τόμας-Γκρίνφιλντ προειδοποίησε μέσω του CNN ότι ένα τέτοιο βήμα θα ξεπερνούσε την κόκκινη γραμμή των ΗΠΑ, αλλά δεν διευκρίνισε ποιες συνέπειες θα μπορούσε να έχει.
Δεν υπάρχουν ακόμη στοιχεία ότι η Κίνα, ενώ προσφέρει ρητορική υποστήριξη στη Ρωσία για την Ουκρανία, της έχει προμηθεύσει θανατηφόρα όπλα για τη σύγκρουση. Και η ιδέα μιας επίσημης συμμαχίας εναντίον της Ουάσιγκτον από τη Ρωσία και την Κίνα εξακολουθεί να φαίνεται απίθανη – δεδομένης της ανισορροπίας ισχύος μεταξύ Πεκίνου και Μόσχας προς όφελος της Κίνας.
Η Κίνα, η οποία έχει τα δικά της οικονομικά προβλήματα, πιθανόν να είναι απρόθυμη να διακινδυνεύσει τις αμερικανικές κυρώσεις που θα μπορούσαν να προκύψουν από την αποστολή όπλων στη Μόσχα. Αλλά το Πεκίνο μπορεί επίσης να έχει συμφέρον να παραταθεί ο πόλεμος, πιστεύοντας ότι θα μπορούσε να αποσπάσει την προσοχή και τους στρατιωτικούς πόρους των ΗΠΑ από τις εντεινόμενες προσπάθειες του Μπάιντεν να αντιδράσει στην κυριαρχία της Κίνας στην Ασία.
Μια μακροχρόνια σύγκρουση θα μπορούσε επίσης να οδηγήσει σε διαιρέσεις μεταξύ των ΗΠΑ και της Ευρώπης – συμβάλλοντας περαιτέρω στους στόχους εξωτερικής πολιτικής της Κίνας. Και θα μπορούσε να υποκινήσει περαιτέρω την πολιτική διαφωνία στην Ουάσιγκτον, αποδυναμώνοντας την ικανότητα του Μπάιντεν να εκπληρώσει τους στόχους της εξωτερικής πολιτικής του στην παγκόσμια σκηνή.
Έτσι, υπάρχουν πολλοί λόγοι για τους οποίους η Κίνα –η οποία έχει δει από καιρό τον πόλεμο στην Ουκρανία μέσα από το πρίσμα του ανταγωνισμού της με τις ΗΠΑ– να μπορεί να μην βιάζεται να δει τον πόλεμο στην Ουκρανία να τελειώνει.
Αυτό είναι ένα ακόμη επιζήμιο πρόβλημα εξωτερικής πολιτικής που πρέπει να αντιμετωπίσει ο Μπάιντεν.
