Η κατασκευή ανακαλύφθηκε κατά την ανακαίνιση ενός τετραώροφου κτιρίου στην Cuitat Vella, ή Παλιά Πόλη, πριν παρέμβει η Αρχαιολογική Υπηρεσία της Βαρκελώνης για να ανασκάψει τον χώρο. Οι έρευνες αποκάλυψαν ένα αρχιτεκτονικό ματριόσκα ηλικίας περίπου 600 ετών. Ορισμένοι τοίχοι με στυλιστικά στοιχεία όπως καμάρες και πόρτες έδειχναν ότι η κατασκευή ήταν αρχικά ένα γοτθικό αρχοντικό του 14ου αιώνα. Σύμφωνα με αρχειοθετημένα έγγραφα, το σπίτι ανήκε κάποτε στη φιλανθρωπική οργάνωση της Βαρκελώνης, γνωστή ως Pia Almoina.
Ψάχνοντας την ιστορία του, οι αρχαιολόγοι διαπίστωσαν ότι το σπίτι μετατράπηκε αργότερα σε ξενώνα, το Hostal de Santa Pere, τον 15ο αιώνα, το οποίο λειτουργούσε μέχρι που ο τότε ιδιοκτήτης, Pere Joan Grimosachs, αποφάσισε να ανακαινίσει το κτίριο τον 16ο αιώνα. Μετά την αναδιαμόρφωσή του, το ακίνητο χωρίστηκε σε τρια μέρη στις αρχές του 18ου αιώνα. Τον επόμενο αιώνα, μέρος του πρώην αρχοντικού μετατράπηκε στο εργοστάσιο σοκολάτας που ανακαλύφθηκε.
Η πρώτη διεθνής παγκόσμια έκθεση της Ισπανίας το 1888 κατέταξε το εργαστήριο ως Guardia Clemente, γνωστό για τις σοκολάτες και τα pastillages (γλάσο ζαχαρόπαστας που όπως η τσίχλα, περιλαμβάνει ζάχαρη, νερό και σκληρυντικό παράγοντα). Μέχρι τον 19ο αιώνα, η σοκολάτα γιορταζόταν ως ένα από τα μεγαλειώδη προϊόντα στη Βαρκελώνη και πουλιόταν σε όλα τα εδάφη της ισπανικής αυτοκρατορίας. Μια διαφήμιση για το εργοστάσιο βρέθηκε σε μια έκδοση της εφημερίδας La Vanguardia που χρονολογείται από το 1824 και αναφερόταν στη βανίλια και τις πλάκες σοκολάτας στις σπεσιαλιτέ του.
Η ανασκαφή, που πραγματοποιήθηκε σε συνεργασία μεταξύ του Δημοτικού Συμβουλίου της Βαρκελώνης και της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας της Βαρκελώνης, εντόπισε επίσης πολλά τεχνουργήματα εντός του χώρου της ανασκαφής, συμπεριλαμβανομένων μεγάλων λαβίδων και μολύβδου που χρησιμοποιούνται σαν σφραγίδες για τις σοκολάτες. Άλλα αντικείμενα περιλαμβάνουν αποθηκευτικά αγγεία, τα οποία θα υποβληθούν σε βιο-αρχαιολογική ανάλυση για χρονολόγηση και προσδιορισμό του περιεχομένου τους.
