Σκληρός, καθημερινός, αστείος, τρυφερός, αποτελούμενος από θραύσματα μνήμης και σελίδες προσωπικού ημερολογίου, ο θεατρικός μονόλογος “Ιώ – Εκείνη” είναι ο σημερινός λόγος μιας γυναίκας που θυμάται, αναμοχλεύει, προσπαθεί, διαπραγματεύεται, σκέφτεται, πονάει, χαμογελάει, θυμώνει, έχει στόχους. Στη συνθήκη μιας δημόσιας ομιλίας η ηρωίδα, έχοντας υπάρξει θύμα έμφυλης βίας, ακροβατεί ανάμεσα στον λόγο και τη μουσική, ενώ επικαλείται τη φιγούρα της καταδιωκόμενης και περιπλανώμενης Ιώς για να βρει τη δύναμη να φτάσει στο τέλος της διαδρομής της, να γεφυρώσει το χάσμα, να συνεχίσει να αναπνέει. Το κείμενο η σκηνοθεσία κι η ερμηνεία είναι της Νατάσας Παπανδρέου η οποία μίλησε στην Ελίζα Λιμοντζόγλου για την παράσταση.
