Η Μεγάλη Σφίγγα της Γκίζας, αποτελεί ένα έμβλημα του αρχαίου μυστικισμού και του αρχιτεκτονικού μεγαλείου, που στέκεται στο οροπέδιο της Γκίζας για χιλιετίες. Με φόντο τις πυραμίδες, αυτή η κολοσσιαία κατασκευή έχει προκαλέσει ατελείωτα ερωτήματα σχετικά με την προέλευση, τον σκοπό και το αίνιγμα της ύπαρξής της.
Ιστορικοί και αρχαιολόγοι ψάχνουν για χρόνια να ανακαλύψουν τα μυστικά της Σφίγγας, ωστόσο ο βασικός γρίφος παραμένει χωρίς να έχει επιλυθεί: τι ήταν εκεί πριν τους αρχαίους Αιγύπτιους όταν ξεκίνησαν την κατασκευή αυτού του μονολιθικού αγάλματος και πώς μπορεί το φυσικό υπόβαθρο να επηρέασε τη σύλληψη των Αρχαίων Αιγυπτίων;
Μια έρευνα από επιστήμονες του Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης έριξε νέο φως σε αυτό το αρχαίο αίνιγμα. Οι επιστήμονες προσπάθησαν να ξεκλειδώσουν το αίνιγμα μελετώντας τις περιβαλλοντικές συνθήκες που επικρατούσαν πριν από 4.500 χρόνια και αποτέλεσαν τη βάση για ένα από τα πιο εμβληματικά κειμήλια του κόσμου.
Ο αναπληρωτής καθηγητής Λέιφ Ριστρόρφ, από το Courant Institute of Mathematical Sciences του Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης, ηγείται της έρευνας με μια πρωτοποριακή προσέγγιση. Η έρευνα της ομάδας του, εντοπίζει τη γένεση της μορφής της Σφίγγας μέσα από το πρίσμα της διάβρωσης των βράχων της ερήμου.
Κεντρικό σημείο της έρευνάς τους είναι η αναπαραγωγή των yardangs – των ιδιόμορφων βράχων της ερήμου που σμιλεύονται από τους ανέμους. Αυτά τα φυσικά φαινόμενα παρέχουν μια ένδειξη για τις πιθανές απαρχές της Μεγάλης Σφίγγας. Υπό αυτό το πρίσμα, η μεγάλη Σφίγγα θα μπορούσε να είναι ένα αρχαίο yardang που αργότερα τα ανθρώπινα χέρια το εξευγένισαν και το μετέτρεψαν στη μεγαλειώδη μορφή που υπάρχει σήμερα.
«Τα ευρήματά μας προσφέρουν μια πιθανή ‘’ιστορία προέλευσης’’ για το πώς μπορούν να προκύψουν σχηματισμοί που μοιάζουν με Σφίγγα από τη διάβρωση», είπε ο Ρίστοφ. «Τα εργαστηριακά μας πειράματα έδειξαν ότι παραδόξως σχήματα που μοιάζουν με Σφίγγα μπορούν, στην πραγματικότητα, να προέρχονται από υλικά που διαβρώνονται».
