Κατά τη διάρκεια των κινητοποιήσεων η Πανεπιστημιούπουλη, η οποία βρίσκεται στην καρδιά του Δουβλίνου και αποτελεί πόλο τουριστικής έλξης, έμεινε κλειστή, πράγμα που σήμαινε απώλεια 350.000 ευρώ την ημέρα για το Πανεπιστήμιο. «Νομίζω πως η απώλεια εσόδων έπαιξε κομβικό ρόλο», λέει στην Guardian η Ρούμπι Τοπάλιαν από τη φοιτητική εφημερίδα Trinity News. Προσθέτει ωστόσο ότι αυτό που έγινε «δεν έχει προηγούμενο».
Αλλού στην Ευρώπη, οι φιλοπαλαιστινιακές φοιτητικές κινητοποιήσεις δεν συναντούν τα ίδια ευήκοα ώτα. Δυο φορές που έγιναν κάποιες μικρές διαμαρτυρίες σε Πανεπιστήμια του Βερολίνου, η αστυνομία τις διέλυσε αμέσως.
Στην Ολλανδία, η αστυνομία συνέλαβε 32 διαδηλωτές στο Πανεπιστήμιο του Άμστερνταμ με τις κατηγορίες της βίας, του βανδαλισμού και των επιθέσεων. Ο δε μεταβατικός δεξιός πρωθυπουργός Μαρκ Ρούτε έγραψε στο τουίτερ ότι οι διαδηλώσεις επιτρέπονται, αλλά όχι η παρακώλυση των μαθημάτων ούτε οι επιθέσεις σε αστυνομικούς, ενώ πρόσθεσε ότι συχνά στοχοποιούνται Εβραίοι πολίτες για όσα συμβαίνουν στη Γάζα.
Πονοκέφαλος έχουν γίνει οι φοιτητικές κινητοποιήσεις και για την κυβέρνηση Σούνακ στη Βρετανία, καθώς εκτός από την Οξφόρδη και το Κέμπριτζ, όπου έγινε η αρχή, εξαπλώνονται σε Λονδίνο, Μάντσεστερ και Εδιμβούργο. Κοσμήτορες των σχολών επρόκειτο να μεταβούν χθες βράδυ στην Ντάουνινγκ Στριτ για να συζητήσουν για το ζήτημα των μαθημάτων που χάνονται και τη φερόμενη αύξηση του αντισημιτισμού στις διαδηλώσεις.
«Μια ηχηρή μειονότητα στις πανεπιστημιουπόλεις μας παρεμποδίζουν τις ζωές και τις σπουδές των συμφοιτητών τους και σε ορισμένες περιπτώσεις επιδίδονται σε ευθείες εκδηλώσεις παρενόχλησης και αντισημιτισμού. Αυτό πρέπει να σταματήσει», δήλωνε ο Βρετανός πρωθυπουργός πριν από τη συνάντηση με τους πανεπιστημιακούς.
Στην Ισπανία, πάλι, φυσά άλλος άνεμος. «Τα Πανεπιστήμια δεν πρέπει να είναι μόνο ένας χώρος ακαδημαϊκών σπουδών, αλλά και κριτικής σκέψης», είπε στους δημοσιογράφους η υπουργός Επιστήμης, Καινοτομίας και Πανεπιστημίων Ντιάνα Μοράντ, δηλώνοντας «υπερήφανη» για τους φοιτητές που κινητοποιούνται υπέρ της Παλαιστίνης στη Μαδρίτη, στη Βαρκελώνη, στη Βαλένθια, στη Σεβίλλη, στη Γρανάδα, στο Μπιλμπάο και σε άλλες πόλεις.
Xθες, παράλληλα, η CRUE, η Σύνοδος Πρυτάνεων Ισπανικών Πανεπιστημίων, η οποία συμπεριλαμβάνει τόσο δημόσια όσο και ιδιωτικά Πανεπιστήμια, δεσμεύθηκε να διαρρήξει τις σχέσεις της με ισραηλινά εκπαιδευτικά και ερευνητικά κέντρα «τα οποία δεν έχουν δεσμευθεί δημόσια με την ειρήνη και τον σεβασμό στο διεθνές δίκαιο».
Και αυτό δεν είναι το μοναδικό σημείο στο οποίο η Ισπανία κάνει τη διαφορά. Χθες έγινε γνωστό ότι μαζί με την Ιρλανδία, άλλη μια χώρα που τηρεί ανοιχτά φιλοπαλαιστινιακή στάση από την έναρξη του πολέμου, τη Μάλτα και τη Σλοβενία, σκοπεύει να αναγνωρίσει επίσημα το παλαιστινιακό κράτος στις 21 Μαΐου.
Η είδηση μεταδόθηκε από την RTE, την ιρλανδική ραδιοτηλεόραση, αλλά οι σχετικές φήμες κυκλοφορούσαν από καιρό. Ο Ισπανός πρωθυπουργός Πέδρο Σάντσεθ έχει πραγματοποιήσει σειρά επαφών τους τελευταίους μήνες με διάφορους Ευρωπαίους ηγέτες σχετικά με αυτό το ζήτημα.
Ανάμεσά τους και με τον νέο πρωθυπουργό της Ιρλανδίας, Σάιμον Χάρις, την περασμένη Δευτέρα. «Η λύση των δύο κρατών», δήλωσε εκείνη τη μέρα ο Σάντσεθ, «είναι ο μόνος τρόπος για να πετύχουμε ένα μέλλον ειρήνης, ασφάλειας και σταθερότητας στην περιοχή».