Το πόσο κρίσιμες για την επόμενη ημέρα στην ΕΕ είναι οι ευρωπαϊκές εκλογές, που θα διεξαχθούν 6-9 Ιουνίου στα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, υπενθυμίζει το ευρωπαϊκό Politico σημειώνοντας ότι οι πρώτες εβδομάδες της θητείας του νέου Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου είναι η περίοδος κατά την οποία έχει τη μέγιστη δυνατή επιρροή για τη διαμόρφωση της κατεύθυνσης της πολιτικής της ΕΕ.
Και αυτό γιατί μόλις τα αποτελέσματα των εκλογών αρχίσουν να εισρέουν στις 9 Ιουνίου, όλα τα βλέμματα θα στραφούν στην τόσο σημαντική ψηφοφορία για τον επόμενο πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Τότε είναι που οι πιο ισχυρές πολιτικές ομάδες, όπως το κεντροδεξιό Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα (ΕΛΚ) ή οι κεντροαριστεροί Σοσιαλιστές και Δημοκράτες (S&D), θα διατυπώσουν τις απαιτήσεις τους σχετικά με το τι θα πρέπει να περιλαμβάνει το πρόγραμμα της Επιτροπής για τα επόμενα πέντε χρόνια.
Η νέα δημοσκόπηση του Europe Elects οκτώ μέρες πριν από το άνοιγμα των καλπών την «πρωτιά» διεκδικεί το κεντροδεξιό Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα (ΕΛΚ) με 180 έδρες , ενώ πλασάρονται τελικά στην τρίτη θέση, πίσω από τους Ευρωπαίους Σοσιαλιστές και Δημοκράτες (S&D) που είναι δεύτεροι με 138 έδρες οι Φιλελεύθεροι (Renew) οι οποίοι φέρονται να λαμβάνουν 86 έδρες .
Οι Ευρωπαίοι Συντηρητικοί και Μεταρρυθμιστές (ECR) στην τέταρτη θέση καθώς αναμένεται να εκλέξουν 75 ευρωβουλευτές. Η έξοδος της γερμανικής Εναλλακτικής για τη Γερμανία από την Ταυτότητα και Δημοκρατία (ID) οδηγεί το ευρωπαϊκό αυτό κόμμα σε απώλειες ποσοστών και εδρών , αφού αναμένεται να λάβει 68 έδρες και την πέμπτη θέση. Απώλειες και για τους Πράσινους που φαίνεται ότι εκλέγουν 56 συνολικά ευρωβουλευτές ενώ η Αριστερά βρίσκεται στην έβδομη θέση με 39 έδρες.
Εάν τα ποσοστά αυτά επαληθευθούν Κεντροδεξιά Σοσιαλδημοκράτες και Φιλελεύθεροι διατηρούν, όπως και το 2019, την πλειοψηφίας των τριών μεγαλύτερων πολιτικών δυνάμεων με 404 έδρες. Σε περίπτωση «ένωσης» της ακροδεξιάς ΙD με το ECR- μετά την πρόσφατη σχετική πρόταση της Μαρίν Λεπέν προς την Τζόρτζια Μελόνι – το σύνολο των εδρών της Ακρας Δεξιάς φθάνει 143.
Όπως υπενθυμίζει το Politico tο 2019, αυτή η τριμερής παρασκηνιακή συμμαχία είχε ως αποτέλεσμα την “Πράσινη Συμφωνία “.
Το 2024, οι ευρωβουλευτές θα αντιμετωπίσουν νέα κρίσιμα ερωτήματα. Θα πρέπει το μπλοκ να αυξήσει τις απαιτήσεις της Πράσινης Συμφωνίας απέναντι στην απειλητική κλιματική αλλαγή ή θα την αναδιατυπώσει ως βιομηχανική στρατηγική με πράσινο χρώμα; Θα εγκαταλείψει η ΕΕ τον ” ειρηνευτικό της χαρακτήρα και θα οδηγηθεί η ΕΕ σε τεράστιες δαπάνες για την άμυνα; Και βεβαίως πόσο μακριά πρέπει να φτάσει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή για να προστατεύσει τη βιομηχανία καθαρής τεχνολογίας από τον αθέμιτο ξένο ανταγωνισμό;
Από την άλλη οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότιτο νέο κέντρο βάρους στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο θα βρίσκεται στο ΕΛΚ – μια μετατόπιση προς τα δεξιά στην οποία οι φιλελεύθεροι δεν θα μπορούν πλέον να έχουν τις καθοριστικές ψήφους και το σκληρό δεξιό κόμμα των Ευρωπαίων Συντηρητικών και Μεταρρυθμιστών (ECR) να διαδραματίσει ρόλο στα δεξιά του ΕΛΚ.
Εάν οι σημερινές κεντρώες πλειοψηφίες μειωθούν, το Κοινοβούλιο θα συγκεντρώσει περισσότερη προσοχή από ό,τι έχει συγκεντρώσει από το 2019, επειδή οι ψηφοφορίες με μικρή διαφορά σημαίνουν ότι τα πράγματα γίνονται πολύ πολιτικά.
Αλλά η επιρροή του Κοινοβουλίου είναι πιθανό να περιοριστεί από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, που αποτελείται από τους εθνικούς ηγέτες και καθορίζει την πολιτική κατεύθυνση της Επιτροπής. Τρεις από τις χώρες με τη μεγαλύτερη επιρροή στο μπλοκ -η Γαλλία, η Γερμανία και η Ισπανία- ηγούνται σήμερα από σοσιαλιστές ή φιλελεύθερους, ασκώντας έλεγχο στην επιρροή του ΕΛΚ και διασφαλίζοντας ότι το πολύπλοκο πλέγμα των συναλλαγών στην ΕΕ είναι πιθανό να συνεχιστεί.
πηγή: athina984.gr