Οσες δηλαδή και τα κομμάτια του ψηφιακού EP με το οποίο η Μαρίνα Σάττι δίνει μια πολύ μελετημένη συνολική εικόνα του τι είναι αυτό που κάνει.
Λιγότερο από μια εβδομάδα μετά τον τελικό του διαγωνισμού Eurovision η Μαρίνα Σάττι κυκλοφόρησε το EP (Extended Play) «P.O.P.». Ο τρόπος γραφής του τίτλου του προσδίδει διπλή σημασία, αφενός ποπ (pop-ular) και αφετέρου Προστατευόμενης Ονομασίας Προέλευσης. Ο όρος αυτός ως γνωστόν σημαίνει αγροτικά και κτηνοτροφικά προϊόντα που πρέπει να καλλιεργούνται/εκτρέφονται σε συγκεκριμένες περιοχές και με συγκεκριμένες συνθήκες για να μπορούν να φέρουν μια συγκεκριμένη ονομασία. Τι και γιατί είναι ΠΟΠ σε αυτή την περίπτωση θα το δούμε στη συνέχεια.
H Μαρίνα Σάττι έχει κυκλοφορήσει αρκετά EP. Το «P.O.P.» όμως είναι σίγουρα η δεύτερη σε σημασία κυκλοφορία της μετά το πρώτο album της «Yenna» (δηλαδή Γέννα) που προηγήθηκε το 2022, λόγω του αριθμού των κομματιών και της διάρκειας του και όχι μόνο.
Το «P.O.P.» ξεκινά με το «Τουκουτούμ», το catchy σε βαθμό που να είναι κυριολεκτικά…κολλητικό τραγούδι το οποίο κυκλοφόρησε το περυσινό καλοκαίρι. Ακολουθεί η ελληνική συμμετοχή στον εφετινό διαγωνισμό Eurovision, το «Ζάρι» που δεν χρειάζεται κανένα σχόλιο καθώς όλοι και όλες έχουν πλέον σχηματίσει την δική τους άποψη για αυτό.
Μετά όμως αρχίζουν τα νέα και πιο ενδιαφέροντα κομμάτια. Πρώτα το «LALALALA» που για πρώτη φορά προσθέτει στην υφολογική και ηχητική παλέτα της την νησιώτικη πλευρά της παραδοσιακής μουσικής μας. Ακόμα περισσότερο νησιώτικο και έντονο χρώμα (και άρωμα!) Αιγαίου στο «έξω καρδιά» και πιο καλοκαιρινό δεν γίνεται «Στην Υγειά Μας».
Τότε όμως έρχεται η πρώτη ανατροπή με το «Είμαι Καλά!!!!!!!» που χρησιμοποιεί την συμμετοχή της life coach του TikTok Κατερίνας Σαλακά για να σατιρίσει έμμεσα και εντέλει να αντιταχθεί στην υπερβολική και «υποχρεωτική» θετικότητα η οποία κάποιες φορές από «επιθετική» καταλήγει να γίνει πραγματικά τοξική.
Η συνέχεια είναι το «MIXTAPE», η μεταφορά δηλαδή στα καθ’ ημάς των αυτοσχέδιων jams, ηχογραφήσεων με πρόχειρα μέσα στις οποίες επιδίδονταν κυρίως οι πρώτες γενιές του αμερικανικού hip-hop. Αυτή όμως είναι μόνον η επιφάνεια καθώς στην δεκάλεπτη (!) διάρκεια του με ακόμα περισσότερα trap στοιχεία από το «Ζάρι» και με συμμετοχές που κάθε μία μόνη της αλλά και η συνύπαρξη τους αγγίζουν τα όρια του σουρεαλιστικού (RACK, VLOSPA και OGE από τη μία και από την άλλη Λευτέρης Πανταζής αλλά ακόμα και…Έφη Θώδη!) αν και σε πρώτο επίπεδο ακολουθεί την εκφορά του λόγου και την συνολική κουλτούρα του trap ουσιαστικά υποσκάπτει τόσο αυτό όσο και την κάλπικη ευδαιμονία της εποχής των «παχιών αγελάδων» και την νοοτροπία της.
Η μεγαλύτερη όμως όχι απλά ανατροπή αλλά και έκπληξη, όχι μόνο του EP αλλά και όλης της μέχρι τώρα διαδρομής της Μαρίνας Σάττι, είναι το φινάλε. Το «Αχ Θάλασσα» – σε στίχους, όχι συμπτωματικά, της ηθοποιού, συγγραφέως και σκηνοθέτριας Λένας Κιτσοπούλου – είναι ένα γαλήνιο, σχεδόν chill out κομμάτι με abstract beat που θα μπορούσα να το αποκαλέσω ακόμα και Mediterranean hop.
Ο χρόνος κυκλοφορίας του «P.O.P.» έχει σαφώς σημασία. Αν και ήταν έτοιμο αρκετό καιρό πριν ανέβηκε στις πλατφόρμες μετά τον τελικό του διαγωνισμού Eurovision. Ολοφάνερα η Μαρίνα Σάττι ήθελε με αυτό να δηλώσει ότι η εικόνα και η συνολική παρουσία της στον διαγωνισμό (για αυτό περιλαμβάνεται και το «Ζάρι») ήταν μόνον ένα μέρος αυτού που είναι και πολύ συγκροτημένα εκφράζει.
Η Μαρίνα Σάττι βγήκε δημιουργικά και ερμηνευτικά στο προσκήνιο με εφόδιο πολύ στέρεες σπουδές, σε δύο δραματικές σχολές και μουσικές σε ωδείο στην Αθήνα και στη συνέχεια ανώτερες και πλέον εξειδικευμένες στο Berklee School Of Music στη Βοστόνη των ΗΠΑ. Είχαν βέβαια προηγηθεί τηλεοπτικοί και θεατρικοί ρόλοι αλλά ως μουσική προσωπικότητα το έκανε μόνη της, με τις δικές της δυνάμεις και δίχως καμία βοήθεια, με ένα DIY βίντεο της διασκευής της στο σμυρνέικο τραγούδι «Κούπες» το 2016 που έγινε viral σε χρόνο μηδέν καθιστώντας την γνωστή αμέσως. Ένα χρόνο αργότερα το «Μάντισσα» σε μουσική δική της πλέον και στίχους Μιχάλη Κουνέλη (άλλως πως ο ράπερ που ήταν η ηγετική φυσιογνωμία των Stavento, λέξη η οποία κατέληξε να είναι το ψευδώνυμο του) την επέβαλλε όχι απλά σαν ερμηνεύτρια αλλά και δημιουργό που είχε να πει κάτι αληθινά δικό της.
Τι ήταν αυτό; Η πολυπολιτισμικότητα στην κυριολεξία υπάρχει στο DNA και ρέει στις φλέβες της Μαρίνας Σάττι καθώς ο πατέρας της ήταν Σουδανός και η μητέρα της Ελληνίδα. Στο Berklee εξειδικεύθηκε στο jazz τραγούδι, ενός ιδιώματος δηλαδή εκ φύσεως πολυσυλλεκτικού. Η θεατρική παιδεία της τέλος αφενός εμπλουτίζει την ερμηνεία και την σκηνική παρουσία της και αφετέρου κάνει την προσέγγιση της στην μουσική σχεδόν «ολιστική», όχι μόνο γράφει σε μεγαλύτερο ή μικρότερο βαθμό τα τραγούδια της και τα ερμηνεύει αλλά ασχολείται και με την σκηνοθεσία και την χορογραφία των βίντεο της, ακόμα και με την ενδυματολογία της επί σκηνής.
Μουσικά αυτό που έκανε από την αρχή δεν ήταν βέβαια πρωτόφαντο. Πολλοί/ές στην Ευρώπη και βέβαια και στη χώρα μας κάνουν αυτό που λέμε ethnobeat, είναι ένα σύνθετο ιδίωμα – μελωδίες παραδοσιακών μουσικών και σημερινοί, χορευτικοί και συνήθως ηλεκτρονικοί ρυθμοί – που κυριαρχεί σε ένα μεγάλο μέρος του κόσμου περίπου από το 2000 (και για αυτό, διόλου συμπτωματικά, επίσης στον διαγωνισμό Eurovision).
Ποια είναι η διαφορά στην δική της περίπτωση από ομοτέχνους της στην Ελλάδα που κάνουν το ίδιο; Ότι αντί για βαλκανικά μουσικά στοιχεία χρησιμοποίησε ανατολικά, αρχικά της μικρασιατικής παράδοσης και στη συνέχεια γενικότερα ασιατικά, ακόμα και κάποια – λόγω καταγωγής – αφρικανικά. Οι jazz σπουδές της έκαναν πολύ πιο εύκολο να ενσωματωθούν σε αυτό το υπόβαθρο hip-hop, trap, ίσως μελλοντικά και άλλα στοιχεία της σύγχρονης αμερικανικής και γενικότερα μη ανατολικής μουσικής παράδοσης.
Πολυπολιτισμική και διεθνίστρια εκ φύσεως και συνειδητής θέσεως λοιπόν, αυτή είναι η μουσική «ταυτότητα» της Μαρίνας Σάττι, την οποία διαμόρφωσε αβίαστα μόνη της, προσωπική στο έπακρο και απόλυτα δική της. Αυτή είναι η «προστατευόμενη ονομασία προέλευσης» που δηλώνει και ταυτόχρονα προασπίζεται με τον τίτλο «P.O.P.». Αυτή ήταν και ο λόγος για τον οποίο επιλέχθηκε άνευ εγχώριου διαγωνισμού για εκείνον της Eurovision, αυτή πήγε να δείξει και να εκπροσωπήσει εκεί και αντικειμενικά στάθηκε πολύ καλά απέναντι σε έναν πολύ ισχυρό ανταγωνισμό.
Το ότι η Μαρίνα Σάττι είχε ταλέντο ήταν φανερό από την πρώτη στιγμή και φυσικά στην πάροδο του χρόνου αυτό ωρίμασε και διασαφηνίστηκε ακόμα περισσότερο. Είναι προς τιμήν της το ότι αντιλαμβάνεται πολύ καλά ότι κάθε αξιόλογη μονάδα αναδεικνύεται πολύ περισσότερο ως μέρος μιας υψηλού επιπέδου σκηνής. Για αυτό και διοχέτευσε την φωνητική πλευρά του ταλέντου της στο να ιδρύσει, να οργανώσει και να διευθύνει καλλιτεχνικά δύο γυναικεία φωνητικά σύνολα, τις Fonés και τις Chóres δίνοντας έτσι την ευκαιρία και σε άλλες που είναι προικισμένες φωνητικά να ακολουθήσουν – αν θέλουν και μπορούν – δρόμους ανάλογους με τον δικό της.
Η Μαρίνα Σάττι δεν είναι η μοναδική εκπρόσωπος του ethnobeat στην Ελλάδα, ίσως ούτε και η καλύτερη από όλους και όλες αλλά αναμφίβολα είναι η πλέον έξυπνη. Όχι μόνον έφτιαξε το «πακέτο» της όπως ακριβώς το ήθελε αλλά και γνωρίζει πολύ καλά το πώς να το προωθήσει. Απόδειξη ότι πριν τον διαγωνισμό Eurovision το «Ζάρι» είχε πολύ μεγαλύτερη επιτυχία στην Ευρώπη τόσο σε streams όσο και στις ραδιοφωνικές μεταδόσεις από όλα τα υπόλοιπα τραγούδια που συμμετείχαν. Μετά τον διαγωνισμό η επιτυχία συνεχίστηκε και στις πωλήσεις του, γενικότερα είναι ασύγκριτα μεγαλύτερη από οποιαδήποτε άλλη ελληνική συμμετοχή στον διαγωνισμό Eurovision.
Όλα αυτά δείχνουν ότι θα γίνει μία από τους/τις ελάχιστους/ες ερμηνευτές/ιες από την χώρα μας που είχαν αληθινή επιτυχία εκτός αυτής. Ηδη έχει προγραμματιστεί μία περιοδεία της σε αρκετές χώρες. Καθώς τον Σεπτέμβριο θα συμπληρώσει μόλις τα τριάντα οκτώ έχει πάρα πολύ χρόνο για να κάνει πολλά περισσότερα, εντός αλλά και εκτός Ελλάδας. Το τόσο πολυσυλλεκτικό, μελετημένο στο έπακρο και προσεγμένο μέχρι και την τελευταία λεπτομέρεια του «P.O.P.» είναι το πρώτο από αυτά.