Η πρώτη μεγάλη συναυλία της χειμερινής σεζόν, την Παρασκευή 1 Νοεμβρίου, αναμφίβολα ικανοποίησε όσους και όσες την παρακολούθησαν και επιβεβαίωσε ότι οι dEUS παραμένουν πιστοί στην αισθητική αλλά και τις αξίες τους.
Οι Yeah! σχηματίστηκαν το 1987 με κεντρική ηγετική φυσιογνωμία μια σχεδόν εμβληματική προσωπικότητα της underground αθηναϊκής rock σκηνής της δεκαετίας του ’80, τον συνθέτη, στιχουργό, ενίοτε τραγουδιστή και βέβαια από τους πιο χαρακτηριστικούς κιθαρίστες της γενιάς του Γιάννη Ντρενογιάννη που μαζί με τον ντράμερ Τάκη Γιαννούτσο είναι οι μόνοι σταθεροί μέχρι σήμερα από τα ιδρυτικά μέλη. Αν και κυκλοφόρησαν μόνο δύο δίσκους οι Yeah! ουσιαστικά δεν διαλύθηκαν ποτέ και τα τελευταία χρόνια βρίσκονται σε μια νέα και αρκετά πιο ενεργή από το παρελθόν φάση.Το τυπικό rock κουαρτέτο δύο κιθάρες/μπάσο/ντραμς έχει πλέον διευρυνθεί σε σεξτέτο με μια κιμπορντίστρια στη θέση του δεύτερου κιθαρίστα και την προσθήκη ενός ερμηνευτή και μιας ερμηνεύτριας. Ο πρώτος είναι πιθανότατα ο καλύτερος rock τραγουδιστής στη χώρα μας, ο Ηλίας Ασλάνογλου, «ιστορικός» frontman tτων Magic De Spell.
Τα λίγα τραγούδια που έπαιξαν ανοίγοντας τη συναυλία όχι μόνον έδειξαν ότι είναι σε εξαιρετική φόρμα αλλά ήταν και ιδιαιτέρως ενδιαφέροντα. Φιλτράροντας στοιχεία από το rock τεσσάρων, αν όχι πέντε πια, δεκαετιών μέσα από ένα δικό τους και συχνά λίαν προσωπικό φίλτρο οι Yeah! γράφουν και παίζουν τραγούδια με δυναμισμό και πολύ κέφι. Πολύ μεγάλο ατού τους η ανδρική και η γυναικεία φωνή, αμφότερες θαυμάσιες, που συνδυάζονται υπέροχα και αλληλοσυμπληρώνονται άψογα. Το EP τους, πρώτο με αυτό το line up, που αναμένεται να κυκλοφορήσει προς το τέλος της χρονιάς προβλέπεται να είναι μια από τις πιο ξεχωριστές rock εργασίες στη χώρα μας εδώ και αρκετά χρόνια.Αν και το Βέλγιο απέχει αρκετά από την Ελλάδα και φυσικά η πραγματικότητα των δύο χωρών δεν θα μπορούσε να είναι περισσότερο διαφορετική οι dEUS έχουν κάποια κοινά στοιχεία με τους Yeah!. Πριν από όλα το ότι από το 1991 που σχηματίστηκαν – αν και με τυπικά ή άτυπα, μεγαλύτερα ή μικρότερα, διαλείμματα – μέχρι σήμερα δεν έπαψαν ποτέ να υπάρχουν. Παρά τους μόλις οκτώ συνολικά δίσκους τους έχουν χάσει ελάχιστα, δημιουργικά και εκτελεστικά, από την εποχή της ακμής τους, ’98 – ’99 με τις δύο καλύτερες εργασίες τους, τα «In A Bar, Under The Sea» και «The Ideal Crash».Από την στιγμή που βγήκαν στη σκηνή οι dEUS φάνηκε ότι εξακολουθούν να κάνουν με συνέπεια αυτό που εξαρχής έκαναν. Τυπικό, τυπικότατο ίσως alterative rock της δεκαετίας του ’90, απογυμνωμένο ίσως από κάποια jazz και λιγότερα πιο «πειραματικά» στοιχεία που είχαν στο ξεκίνημα τους αλλά αντίστοιχα εμπλουτισμένο με αρκετά ενορχηστρωτικά και κυρίως ηχητικά των τελευταίων είκοσι χρόνων.
Οι dEUS είναι μια αυθεντική live μπάντα, στη σκηνή αισθάνονται σαν στο σπίτι τους (ή έστω στο στούντιο τους!) και αποπνέουν αβίαστα γνήσια rock δυναμική αλλά και «τσαμπουκά», μερικές φορές ακόμα και αιτιολογημένη οργή. Επίκεντρο κυριολεκτικά και μεταφορικά ο Tom Barman, βασικός συνθέτης και στιχουργός, τραγουδιστής και κιθαρίστας και μαζί με τον κιμπορντίστα που παίζει και βιολί Klaas Janzoons οι μόνοι εναπομείναντες από τα ιδρυτικά μέλη του γκρουπ.
Κορμός της συναυλίας ήταν το τελευταίο album τους, το «How To Replace It» που κυκλοφόρησε την άνοιξη της περυσινής χρονιάς, αλλά δίχως φυσικά να λείπουν και τα περισσότερα από τα πιο γνωστά και πολύ αγαπημένα του ελληνικού κοινού παλαιότερα τραγούδια τους. Τα τραγούδια του Tom Barman, είτε με πιο προσωπική και πιο συναισθηματική είτε με κοινωνική, κάποτε με αμφότερες ταυτόχρονα, κάποιες φορές ακόμα και πολιτική αλλά δίχως ποτέ να «κάνουν κήρυγμα», θεματολογία, εμπεριέχουν την δική του αλήθεια που δεν προσπαθεί μεν να την επιβάλλει αλλά ούτε την διαπραγματεύεται. Αντίθετα την υπερασπίζεται με σθένος και συνέπεια και την υπηρετεί με το να δίνει τον πρώτο λόγο στα ίδια τα τραγούδια με τον εαυτό του να είναι απλά το όχημα τους.
Αν και η «ψυχή» και «εγκέφαλος» των dEUS θα συμπληρώσει την Πρωτοχρονιά τα πενήντα τρία χρόνια του τραγουδάει και παίζει με δυναμική και κέφι που θα ζήλευαν είκοσι χρόνια νεότεροι του. Ακόμα και ο τρόπος που παίζει κιθάρα είναι ιδιαίτερος, με μια σπάνια – ειδικά για την ηλικία του – «μαγκιά» αλλά και ευρηματικότητα. Ο Klaas Janzoons και άλλοι τρεις εξαίρετοι μουσικοί τον συνοδεύουν ιδανικά, συναποτελώντας όλοι μια άριστη rock μπάντα, του σήμερα και ούτε καν του χθες.
Τόσο οι dEUS όσο και οι Yeah! είναι ζωντανές αποδείξεις ότι μπορείς να μεγαλώνεις κάνοντας και παίζοντας rock και το 2024 όχι μόνο να μην είσαι απηρχαιωμένος/η ή γραφικός/ή αλλά αντίθετα να ωριμάζεις και να βελτιώνεσαι διαρκώς.
Πηγή::https://www.ogdoo.gr/epikairotita/eimastan-ekei/oi-deus-sto-fuzz
