Ένα άγαλμα που ανακαλύφθηκε στον τάφο της Κλεοπάτρας φέρεται να αποκαλύπτει το πραγματικό πρόσωπο της βασίλισσας της Αιγύπτου.
Η αιγυπτιακή-δομινικανική αρχαιολογική αποστολή, με επικεφαλής την Κάθλιν Μαρτίνες σε συνεργασία με το Πανεπιστήμιο Pedro Henríquez Ureña στον Άγιο Δομίνικο, αποκάλυψε σημαντικά ευρήματα στο ναό Taposiris Magna, που βρίσκεται δυτικά της Αλεξάνδρειας.
Ένα από τα πιο σημαντικά αρχαιολογικά ευρήματα είναι ένα λευκό μαρμάρινο άγαλμα μιας γυναίκας που κοσμείται με ένα βασιλικό στέμμα, το οποίο πιστεύεται ότι αποκαλύπτει το πρόσωπο της Κλεοπάτρας. Η αρχαιολόγος Κάθλιν Μαρτίνες, που διεξάγει έρευνες στον ναό εδώ και σχεδόν 20 χρόνια, πιστεύει ότι το άγαλμα απεικονίζει το πραγματικό πρόσωπο της τελευταίας βασίλισσας της Αιγύπτου, η οποία κυβέρνησε από το 51 π.Χ. έως το 30 π.Χ..
Ωστόσο, ορισμένοι αρχαιολόγοι διαφωνούν, σημειώνοντας ότι τα χαρακτηριστικά του προσώπου του διαφέρουν σημαντικά από τις γνωστές απεικονίσεις της Κλεοπάτρας, καθιστώντας πιο πιθανό ότι το άγαλμα απεικονίζει μια πριγκίπισσα από τη δυναστεία των Πτολεμαίων.
«Κοίταξα προσεκτικά την προτομή. Δεν είναι η Κλεοπάτρα, είναι ρωμαϊκή» δήλωσε στο Live Science ο πρώην υπουργός Αρχαιοτήτων της Αιγύπτου, Ζαζί Χαουάς.
Η αρχαιολογική έρευνα αποκάλυψε επίσης 337 νομίσματα, πολλά από τα οποία φέρουν την εικόνα της βασίλισσας Κλεοπάτρας, μαζί με τελετουργικά αγγεία, λάμπες πετρελαίου, ασβεστολιθικά δοχεία, χάλκινα αγάλματα και μια σειρά από άλλα αντικείμενα. Μεταξύ αυτών ήταν ένα χάλκινο δαχτυλίδι αφιερωμένο στη θεά Χάθορ -η αιγυπτιακή θεά του ήλιου, του ουρανού, των νεογέννητων και των νεκρών- και ένα φυλαχτό σε σχήμα σκαραβαίου, στο οποίο αναγραφόταν η φράση: «Η δικαιοσύνη του Ρα αναστήθηκε». Τα ευρήματα αυτά, σε συνδυασμό με θραύσματα κεραμικών και αγγείων, χρονολόγησαν την κατασκευή του ναού στον 1ο αιώνα π.Χ.
Ένας ελληνικός ναός μεταξύ των αρχαιολογικών ευρημάτων
Η αρχαιολογική αποστολή έφερε στο φως τα απομεινάρια ενός ναού της ελληνικής εποχής του 4ου αιώνα π.Χ., ο οποίος καταστράφηκε μεταξύ του 2ου αιώνα π.Χ. και των αρχών της Κοινής Εποχής.
Η αρχαιολογική αποστολή έφερε στο φως τα απομεινάρια ενός ναού της ελληνικής εποχής του 4ου αιώνα π.Χ., ο οποίος καταστράφηκε μεταξύ του 2ου αιώνα π.Χ. και των αρχών της Κοινής Εποχής. Η δομή αυτή βρίσκεται κοντά σε ένα περίπλοκο σύστημα σήραγγας που συνδέει τη λίμνη Μαριούτ με τη Μεσόγειο Θάλασσα. Πρόσθετα ευρήματα περιλαμβάνουν έναν μεγάλο τάφο με 20 θαλάμους και έναν άλλο τάφο κάτω από τον αρχαίο φάρο Taposiris Magna. Ο τελευταίος περιέχει τρία δωμάτια, ένα από τα οποία περιείχε εννέα μαρμάρινα αγάλματα μισού μήκους και διάφορα αντικείμενα.
Οι προκαταρκτικές υποβρύχιες ανασκαφές γύρω από τα βυθισμένα τμήματα του ναού Taposiris Magna αποκάλυψαν ανθρώπινους σκελετούς και μια μεγάλη συλλογή αγγείων. Τα ευρήματα αυτά υπογραμμίζουν την πολιτιστική και ιστορική σημασία του χώρου, ο οποίος συνεχίζει να προσφέρει πληροφορίες για το πλούσιο παρελθόν της περιοχής.
