«Καινούργιο τραγούδι…έρχεται στην ώρα του», σχολίασε ο Γιάννης Αγγελάκας στα social media το ενώ όλη η Ελλάδα ετοιμάζεται να κατέβει στους δρόμους, ζητώντας δικαιοσύνη και δικαίωση για τα θύματα των Τεμπών, με την συμπλήρωση δύο ετών από το δυστύχημα με τους 57 νεκρούς.
«Το σχήμα “Ακραία Αντίδραση” από την Πρέβεζα (Linos MC και Αλέξανδρος Οπλιστής) με οδήγησαν στον τρόπο που ραπάρω τα λόγια και ο Linos MC πρόσθεσε μερικές ρίμες για να στρογγυλέψει, όπου χρειαζόταν, το ραπάρισμα» αναφέρει ο Γιάννης Αγγελάκας για το νέο τραγούδι του «Το Μέλλον» σε μουσική και στίχους δικούς του.
Ακούστε το εδώ:
Έπαιξαν οι μουσικοί:
Γιάννης Αγγελάκας: Φωνή, ενορχήστρωση, πλήκτρα, συνθεσάϊζερ
Περικλής Τσουκαλάς: Ηλεκτρικές κιθάρες
Δημήτρης Σαλεπάκης: Συνθεσάϊζερ
Γιώτα και Ειρήνη Κολιούση: Φωνητικά
Νίκος Βελιώτης: Κιθάρα, συνθεσάϊζερ, παραγωγή
Coti.K: Μίξη-παραγωγή
Συμμετέχει η παιδική χορωδία μαθητών (υπό την επιμέλεια της Ειρήνης Κολιούση) από το 2ο Δημοτικό Σχολείο Ελευθερίου-Κορδελιού.
Στίχοι:
Το μέλλον μου είν’ ολόλαμπρο
Κανένας δεν το σκιάζει
Νάτο! Έρχεται περήφανο
Ζεστό σαν το αγιάζι
Το μέλλον μου είν’ ολόλαμπρο
Σαν δεκαπέντε ήλιοι
Όμως φοβάμαι μη τυχόν
Και μου το φαν’ οι σκύλοι
Γεννήθηκα στην έρημο
Πηγαίνω κι όπου βγάλει
Κι οι γύπες από πάνω μου
Κάνουν χαρά μεγάλη
Το μέλλον μου είν’ ολόλαμπρο
Σαν ξέπνοο καντήλι
Καλά θα κάνω να κρυφτώ
Μπας κι έχει έρθει ήδη
Το μέλλον έφτασε είναι εδώ
Σα να ‘ταν από πάντα
Μες σε δωμάτιο παιδικό
Κι ας κλείνω τα τριάντα
Με τους δικούς μου ακόμα ζω
Μ’ έχουνε ξεγραμμένο
Στάχτη πετάν στα μάτια μου
Το στόμα μου ραμμένο
«Μη ψάχνεις πια αλλού
Εδώ είναι το ταξίδι»
Ακούω στο ραδιόφωνο
Και νιώθω σα σκουπίδι
Και λέω να πάω να κοιταχτώ
Μπας κι έχω προβοσκίδα
Που θέλω να εξαφανιστώ
Να βρω άλλη πατρίδα
Αριστεροί και δεξιοί
Κεντρώοι και ακραίοι
Απ’ την βουλή με χαιρετάν
Ανέμελοι κι ωραίοι
Και λένε πως με νοιάζονται
Πως είναι δημοκράτες
Μα εμένα όλοι μου φαίνονται
Κρυφοαριστοκράτες
Σαν σκλάβο με παρηγορούν
Σαν βλάκα μου μιλάνε
Και μοναχά τη ψήφο μου
Ν’ αρπάξουνε κοιτάνε
Το αίμα μου ρουφήξανε
Για να ‘χουν να γλεντάνε
Σε κάδο μ’ απορρίματα
στημένο με πετάνε
Λυπάμαι τα παιδάκια μου
Τη νιότη τους χαράμι
Που θα πετάξουνε κι αυτά
Μες στης μαφίας τη φωτιά
Όνειρα ανεκπλήρωτα
Αργοπεθαίνουν στον βοριά
Το μέλλον μου είν’ ολόλαμπρο
Σαν ξέπνοο καντήλι
Καλά θα κάνω να κρυφτώ
Μπας κι έχει έρθει ήδη
