Ο κιθαρίστας του περίφημου «Wipe Out» των θρυλικών Surfaris που συχνά αποκαλούνταν «Ο Νονός της σερφ κιθάρας» Jim Fuller (Τζιμ Φούλερ), πέθανε στις 3 Μαρτίου 2017, σε ηλικία 69 ετών στη Monrovia της Καλιφόρνια, εκεί που κυριάρχησε το μεγάλο ρεύμα στην μουσική των τηνέιτζερς στην Αμερική την περίοδο 1962-65. Η αιτία θανάτου δεν αναφέρθηκε, αλλά ο θάνατος του Φούλερ επιβεβαιώθηκε στα σόσιαλ μίντια από τον πρώην συμπαίκτη του μουσικό στους περιβόητους Surfaris, Μπομπ Μπέριχιλ και από τον γιο του Φούλερ, Τζέι.
Ο Τζιμ Φούλερ, γεννημένος στις 27 Ιουνίου 1947, υπήρξε αρχικό μέλος των Surfaris μαζί με τους Ron Wilson (τύμπανα, φωνητικά), Bob Berryhill (ρυθμική κιθάρα) και Pat Connolly (μπάσο). Το συγκρότημα σχηματίστηκε στην Glendora της Καλιφόρνια το 1962 κι ενώ η τρέλα της μουσικής του σερφ μόλις αναδυόταν και το Wipe Out γράφτηκε εκείνο τον χειμώνα. Ο σαξοφωνίστας, Jim Pash, εντάχθηκε στο συγκρότημα μετά την ηχογράφηση του Wipe Out.Ο Jim Fuller δεύτερος από αριστερά με τους Surfaris
Το κομμάτι αυτό αρχικά κυκλοφόρησε τoν Ιανουάριο του 1963 στη μικρή δισκογραφική DFS, στη συνέχεια από μια άλλη ανεξάρτητη δισκογραφική, την Princess Records, προτού τελικά βρει διανομή σε όλη την Αμερική με τη δισκογραφική Dot Records. Το Wipe Out αρχικά προοριζόταν να είναι η B-side του φωνητικού κομματιού Surfer Joe, που πιστώνεται στον Wilson. Αλλά δεν υπήρχε περίπτωση να περάσει απαρατήρητο ένα τέτοιο κομμάτι! Πάντως αυτά τα δύο τραγούδια έμελλε να είναι οι μεγαλύτερες επιτυχίες τους.
Το Wipe Out ηχογραφήθηκε στα Powell Studios στην Cucamonga. Ο δίσκος ξεκινά με έναν ήχο τρακαρίσματος, που προοριζόταν να είναι μια σανίδα του σερφ που σπάει στη μέση (ο μπαμπάς του Berryhill έκανε Το θόρυβο αυτό). Ακολουθεί αμέσως ένα τρελό γέλιο (αυτός ήταν ο μάνατζερ του συγκροτήματος, Dale Smallin) και μια φωνή φαλτσέτο: «ha ha ha ha ha, wipe out», πριν από το σήμα κατατεθέν σόλο ντραμς του Wilson —που μιμήθηκαν αμέτρητοι ντράμερ αλλά και μαθητές που το χτυπούσαν στα θρανία τους — και αμέσως μετά μπαίνει η κιθάρα του Τζιμ Φούλερ.
Αυτό το riff έγινε γρήγορα απαραίτητη εκμάθηση για χιλιάδες επίδοξους κιθαρίστες του rock ‘n’ roll – για πολλούς ήταν το πρώτο που έμαθαν – και παραμένει πολύ πιθανό η πιο διάσημη γραμμή κιθάρας σερφ που έγινε ποτέ. Τo Wipe Out έφτασε στο No2 του τσαρτ της Αμερικής και γνώρισε επιτυχία και σε άλλες χώρες τότε όπως η Μεγάλη Βρετανία (έφθασε στο Νο5), ο Καναδάς και η Γερμανία και έχει καταγραφεί ως ένα από τα κλασικά rock instrumental όλων των εποχών.
Οι Surfaris μπήκαν ξανά στα charts το 1963, με το Point Panic και το το Wipe Out επέστρεψε στο Billboard άλλες δύο φορές, το 1966 και το 1970. Έχει παρουσιαστεί σε δεκάδες ταινίες και τηλεοπτικά προγράμματα καθώς και σε πολλά άλμπουμ συλλογής. Οι Surfaris ηχογράφησαν επίσης πολλά άλμπουμ, συμπεριλαμβανομένου του Wipe Out (Dot Records, Νο15 το 1963) στο οποίο ωστόσο συμμετείχαν σε δύο τραγούδια. Διαλύθηκαν το 1965.
Μετά τη διάσπαση των Surfaris, ο Fuller έπαιξε για λίγο με τους Seeds που έκανα επιτυχία το κλασικό “Pushin’ Too Hard” και στη συνέχεια επέστρεψε στους Surfaris. Το συγκρότημα συνέχισε με ποικίλες συνθέσεις μελών. Τα τελευταία χρόνια ο Fuller έπαιζε με ένα δικό του συγκρότημα που ονομαζόταν Jim Fuller and the Beatnik.
Πηγή:https://www.ogdoo.gr/epikairotita/mousika-nea/pethane-o-nonos-tis-serf-kitharas-tzim-foyler
