Ενα εξαιρετικό βιβλίο κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Πατάκη,πρόκειται για το βιβλίο του βραβευμένου με νόμπελ λογοτεχνίας βιβλίο του Ορχάν Παμούκ το “Χιονι”.
Ο Κα, εξόριστος στη Γερμανία Τούρκος ποιητής, επιστρέφει στην πατρίδα του για να ταξιδέψει σε μια απομακρυσμένη πόλη κοντά στα σύνορα με την Αρμενία, το Καρς. Σκοπός του είναι η πραγματοποίηση μιας δημοσιογραφικής έρευνας για τις μαζικές αυτοκτονίες κοριτσιών που τους απαγορεύεται να φορούν την ισλαμική μαντίλα. Στο Καρς όμως τον οδηγούν επίσης οι αναμνήσεις του για τη λαμπερή Ιπέκ, την προσφάτως διαζευγμένη παλιά του συμφοιτήτρια. Εν μέσω διαρκούς χιονόπτωσης και καθολικής καχυποψίας, ο Κα θα βρεθεί στο επίκεντρο της σύγκρουσης των ισλαμιστών με το κεμαλικό κατεστημένο και θα μπει στο στόχαστρο του πρώην συζύγου της Ιπέκ, ενός τρομοκράτη και άλλων. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)
“Η δεξιοτεχνία του συγγραφέα και οι ισχυρές ιδέες του μας βοηθούν να κατανοήσουμε την κρίση της εποχής πολύ περισσότερο απ’ ό,τι θα κατάφερνε οποιοσδήποτε ειδικός επί του θέματος. Ο Ορχάν Παμούκ είναι το είδος του συγγραφέα για τον οποίο εφευρέθηκε το βραβείο Νόμπελ”. (Daily Telegraph)
“Ένα μυθιστόρημα βαθιάς συνάφειας με την παρούσα στιγμή. Η αντιπαράθεση ανάμεσα στις δυνάμεις της εκκοσμίκευσης και τις δυνάμεις του θρησκευτικού φανατισμού… μεταφέρεται ανεπαισθήτως με οδυνηρές εικόνες στην ανθρώπινη αδυναμία που μπορεί να αποτελεί το θεμέλιο και των δύο αυτών επιλογών”. (The Times)
“Ένα μαγευτικό μείγμα: σκληρότητα και χιούμορ, ποίηση και βία, και μια φωνή της οποίας το ηχόχρωμα κυμαίνεται από την παιγνιώδη διάθεση ενός αφηγητή έως τη σκοτεινή βάσανο ενός ερευνητή”. (The New York Times)
“Σε τι βαθμό άραγε μπορούμε να κατανοήσουμε την αγάπη και τον πόνο που νιώθει η καρδιά ενός άλλου; Σε τι βαθμό μπορούμε να ελπίζουμε ότι θα κατανοήσουμε εκείνους που έχουν υποφέρει από την απελπισία, την απώλεια και την ολέθρια απογοήτευση πολύ περισσότερο από ό,τι εμείς έχουμε ποτέ βιώσει; Τέτοιες ερωτήσεις στοιχειώνουν τον ποιητή Κα, σε ένα μυθιστόρημα τόσο για την αγάπη όσο και για την πολιτική”. (The Observer)