«Όλα μπορεί να ανατραπούν» ισχυρίζεται σε μια νέα μελέτη του στο ντοκιμαντέρ του BBC 2, ο Mike Parker Pearson, καθηγητής της ύστερης βρετανικής προϊστορίας στο University College του Λονδίνου και η δήλωσή του αφορά μια δημοσίευση που έκανε στο περιοδικό Antiquity για το περίφημο Στόουνχεντζ, το οποίο εδώ και χιλιετίες σκιάζει με τη μυστικιστική γοητεία του την κοιλάδα του Σόλσμπερι.
Ο καθηγητής πιστεύει ότι κατασκευάστηκε με μονόλιθους ενός αρχαιότερου μνημείου που αποσυναρμολογήθηκε και μεταφέρθηκε από την Ουαλία. Στο αποκαλυπτικό ντοκιμαντέρ του BBC, το ανερμήνευτο μέχρι σήμερα λίθινο σύμπλεγμα γύρω από το οποίο έχουν εξυφανθεί μύθοι και θεωρίες συνομωσίας, δημοφιλής τουριστικός τόπος στον οποίο συρρέουν εκατομμύρια επισκέπτες κάθε χρόνο και στον κατάλογο της UNESCO για την Παγκόσμια Πολιτισμική Κληρονομιά από το 1986, αποκτά μια νέα θεωρία που έρχεται να προστεθεί στη μυθολογία του.
Οι «κρεμαστοί λίθοι» όπως είναι η ονομασία τους στα στην αρχαία αγγλική γλώσσα (Stanhen gist) σύμφωνα και με παλιότερη έρευνα είναι μνημείο εκ μεταφοράς με ορισμένους από τους μονόλιθους να έχουν μεταφερθεί από λατομείο στους λόφους του Πρέσελι στη δυτική ακτή της Ουαλίας, περισσότερο από 250 χιλιόμετρα μακριά.
Ο Πίρσον υποστηρίζει κάτι παρόμοιο λέγοντας ότι υπάρχουν κάποια βασικά στοιχεία που συνδέουν το Στόουνχεντζ με το αρχαιότερο μεγαλιθικό μνημείο του Waun Mawn, περίπου 300 χλμ. μακριά.
Τώρα, ερευνητές του University College London αναφέρουν στην επιθεώρηση Antiquity ότι κάποιοι από τους μεγαλύτερους μονόλιθους αρχικά σχημάτιζαν έναν ακόμα αρχαιότερο κύκλο κοντά στο Πρέσελι. Ερευνώντας τις τρύπες που έχουν βρεθεί διαπίστωσε ότι ένας από τους μονόλιθους του Σόουνχεντζ ταιριάζει με τις τρύπες που βρέθηκαν στον κύκλο της Ουαλίας που έχει διάμετρο 110 μέτρων, ακριβώς όσο η τάφρος που περιβάλλει τον κύκλο του Στόουνζεντζ. Η ομοιότητα εντοπίζεται και στον προσανατολισμό των μνημείων προς τη θέση που ανατέλλει ο ήλιος το θερινό ηλιοστάσιο.
Σύμφωνα πάντα με τον Πίρσον, οι κάτοικοι από το ένα μέρος προς το άλλο πήραν μαζί το προγονικό τους μνημείο όταν αναγκάστηκαν να μετακομίσουν, σαν να πήραν μαζί τους την ταυτότητά τους.
Όσο για τους μονόλιθους που υπάρχουν σήμερα στον αρχαιολογικό χώρο της Ουαλίας, από τον οποίο πιθανώς προέρχονται αυτοί του υπάρχουν σήμερα στο Στόουνχετζ, και είναι μόνο τέσσερις εκτιμάται ότι έχουν ηλικία πεντέμισι χιλιάδων ετών.
Μέχρι σήμερα μελετητές και αρχαιολόγοι έχουν διατυπώσει πολλές απόψεις για αυτούς που έχτισαν το μνημείο. Ανάμεσα στις αμφισβητούμενες μαρτυρίες είναι αυτή που συνδέεται με το μάγο Μέρλιν και τη συμβουλή του να πάρουν τους ογκόλιθους από τη νήσο της Ιρλανδίας από ένα άλλο μεγαλιθικό μνημείο στη θέση Κίλαρ σύμφωνα με το έργο «Ιστορία των Βασιλέων της Βρετανίας» του Τζέφρεϊ του Μονμάουθ το 1135 μ.Χ, αυτή του Γουόλτερ Τσάρλτον το 1663 ότι ανεγέρθηκε από Δανούς, του Τζον Όμπρεϊ ότι ήταν ναός χτισμένος από τους Δρυΐδες, Εκαταίος ο Αβδηρίτης και ο Διόδωρος ο Σικελιώτης αναφέρουν στα έργα τους έναν λαό με το όνομα Υπερβόρειοι και είχαν κατασκευάσει έναν μεγάλο κυκλικό ναό όπου λατρεύανε το θεό Απόλλωνα.
Από όλα τα προηγούμενα το μόνο βέβαιο είναι η προέλευση των λίθων που σύμφωνα με ανάλυση λαξεύτηκαν και μεταφέρθηκαν από λατομεία της Ουαλίας και της νοτιοδυτικής Αγγλίας και ότι υπήρξε για 1.500 χρόνια περίπου ως λατρευτικός χώρος και ως αστρονομικό παρατηρητήριο, ενώ η ανέγερσή του έγινε μεταξύ του 3.000π.Χ και του 2000π.Χ.
Πηγή lifo.gr
