Σε ένα φρεάτιο ρωμαϊκού λατομείου στο Σάρεϊ της Βρετανίας, οι αρχαιολόγοι ανακάλυψαν ένα από τα πιο ασυνήθιστα ανθρώπινα και ζωικά λείψανα που έχουν βρεθεί ποτέ από την περίοδο της ρωμαϊκής παρουσίας στη Βρετανίας: Το πρώτο ζωγραφισμένο οστό πέους σκύλου. Ένα τεχνούργημα που οι αρχαιολόγοι υποψιάζονται ότι χρησιμοποιήθηκε σε μια χαμένη από καιρό τελετουργία που αφορά τη γονιμότητα.
Αναφορικά με την πρωτοφανή αρχαιολογική ανακάλυψη, η βιοαρχαιολόγος Έλεν Γκριν δήλωσε πως «αυτό είναι το μοναδικό παράδειγμα που μπόρεσα να βρω που αφορά ένα πραγματικό πέος το οποίο ενδεχομένως χρησιμοποιήθηκε σαν τελετουργικό αντικείμενο».
Από την ανακάλυψή του το 2015, το ασβεστολιθικό φρεάτιο βάθους 13 ποδιών στη γειτονιά Γιούελ του Σάρεϊ έχει αποδώσει πληθώρα προϊστορικών λειψάνων ζώων και ανθρώπων. Τα τελετουργικά φρεάτια αποτελούν βαθύτατους λάκκους και πηγάδια γεμισμένα με μια σειρά υλικών που υποδηλώνουν αναθηματικές ή τελετουργικές αποθέσεις. Περίπου 300 οικόσιτα ζώα, συμπεριλαμβανομένων χοίρων, αλόγων, αγελάδων, προβάτων και σκύλων, ήταν μεταξύ των λειψάνων που ανακαλύφθηκαν στο φρεάτιο της εποχής που οι Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία ήλεγχε τη Βρετανία. Τα περισσότερα από αυτά τα ζώα δεν έφεραν σημάδια ασθένειας, σφαγής ή καύσης.
Είναι ενδιαφέρον ότι η πλειονότητα δεν ήταν τα κυνηγετικά ή ποιμενικά σκυλιά που ήταν συνηθισμένα εκείνη την εποχή, αλλά μάλλον μικρές ράτσες όπως τεριέ ή κόργκι. Το φρεάτιο γέμισε σε σύντομο χρονικό διάστημα 50 ετών και στο εσωτερικό του βρέθηκαν μερικοί διαμελισμένοι ανθρώπινοι σκελετοί.
Σε μια νέα μελέτη που δημοσιεύθηκε στις 25 Δεκεμβρίου στο Oxford Journal of Archaeology, η Γκριν αξιολόγησε ένα βαμμένο μόριο σκύλου που βρέθηκε στην περιοχή, για το υπάρχει η υποψία ότι είχε «τελετουργική σημασία».Η Γκριν, συγγραφέας της μελέτης, διαπίστωσε ότι κόκκινη ώχρα είχε χρησιμοποιηθεί για τη βαφή του οστού του σκύλου, παρόλο που το ορυκτό οξείδιο του σιδήρου που κρύβεται πίσω από το χρώμα δεν είναι κάτι το οποίο απαντάται κατά φυσικό τρόπο στο Νέσκοτ. Χρησιμοποιώντας φθορισμό ακτίνων Χ, διαπίστωσε ότι το οξείδιο του σιδήρου εφαρμόστηκε σκόπιμα πριν από την εναπόθεση του οστού. Με άλλα λόγια, το οστό του πέους βάφτηκε με το χέρι από κάποιον.
Αυτό οδήγησε τη δρ. Γκριν να πιστέψει ότι η κόκκινη ώχρα χρησιμοποιήθηκε σκόπιμα για να βαφτεί το οστό πριν πεταχτεί μέσα στο φρεάτιο, πιθανότατα ως γούρι. Ο φαλλικός συμβολισμός του τεχνουργήματος πιθανότατα το συνέδεε με τελετές γονιμότητας, οι οποίες μπορεί να συνδέονται με την ευρύτερη πολιτιστική και τελετουργική πρακτική που περιβάλλει αυτό το μυστηριώδες φρεάτιο.
Ένα από τα αξιοσημείωτα πράγματα στο φρεάτιο ήταν η αφθονία νεογέννητων και μικρή ηλικίας ζώων. Αυτό δεν ήταν τυχαίο. Ο φυσικός θάνατος φαίνεται απίθανος, δεδομένου του υψηλού ποσοστού μικρής ηλικίας ζώων στο φρεάτιο. Αντίθετα, η ανακάλυψη λειψάνων εμβρύων και νεογνών, υποδηλώνει σκόπιμη αναπαραγωγή κοντά στην περιοχή, πιθανώς για τελετουργικούς λόγους.
Ζώα όπως τα άλογα και τα σκυλιά είχαν υψηλό συμβολισμό στη Ρωμαϊκή Βρετανία. Τα σκυλιά συνδέονταν με τη γονιμότητα, την προστασία και τη θεραπεία- συχνά συνδέονταν με μητέρες θεές, οι οποίες αντιπροσώπευαν την αναγέννηση και την αφθονία. Η Επόνα, θεά της γονιμότητας και της μεταθανάτιας ζωής, συνδεόταν συχνά με τα άλογα.
Αν και ο ακριβής σκοπός του ζωγραφισμένου μορίου παραμένει μυστήριο, το τεχνούργημα προσφέρει μια ματιά στην πνευματική ζωή των πολιτών της ρωμαϊκής περιόδου της Βρετανίας.
LIFO
