Στην τοποθέτησή του στη συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου της Αθήνας, ο Νίκος Σοφιανός, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ και δημοτικός σύμβουλος, έθεσε προ ημερήσιας διάταξης τα εξής θέματα:
«Είχαμε ζητήσει να υπάρξει ενημέρωση στο Δημοτικό Συμβούλιο για την “διπλή ανάπλαση”, και για όσα περιλαμβάνουν οι τρείς συμβάσεις που στηρίχθηκαν από την προηγούμενη δημοτική Αρχή μαζί με τους συνδυασμούς του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΡΙΖΑ στο προηγούμενο Δημοτικό Συμβούλιο. Ακούμε από τον Δήμαρχο ότι καλώς υπογράφηκαν οι προκλητικές αυτές Συμβάσεις, όμως το έργο καθυστερεί.
– Να μας εξηγήσει λοιπόν πολιτικά η δημοτική Αρχή γιατί το Δημόσιο και ο Δήμος θα πρέπει να πληρώσουν 113 εκατ. ευρώ για να δοθεί η ιδιοκτησία του γηπέδου για έναν αιώνα στον ιδιοκτήτη της ΠΑΕ; Πόσο “κεντροαριστερό” και “ριζοσπαστικό” είναι αυτό;
– Επίσης, ο Δήμαρχος αναφέρθηκε σε υποεκτίμηση του κόστους μιας σειράς εργασιών. Δεν μας είπε όμως ποιός θα πληρώσει τα παραπάνω ποσά που θα απαιτηθούν. Μάλιστα διαβάζουμε ότι για το γήπεδο του Ερασιτέχνη το κόστος θα είναι διπλάσιο και οι τράπεζες έχουν δεσμευτεί μόνο για 13 εκατ. ευρώ. Ποιός θα πληρώσει τα επιπλέον χρήματα; Τελικά πόσο πάνω θα πάει συνολικά η “διπλή ανάπλαση” του πάρκου των τραπεζών και του γηπέδου της ΠΑΕ; Κατά πόσο θα ξεπεράσει τα 260 συνολικά εκατ. ευρώ;
Ανησυχούμε γιατί κομμάτι-κομμάτι, το έργο αυτό έρχεται προς ψήφιση σε κάθε συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου. Θα πρέπει να γίνει όμως και μια συνολική συζήτηση για να αναλάβει η νέα δημοτική Αρχή τις ευθύνες της.
Πρέπει, επίσης, να γίνει απολογιστική συζήτηση για τον περίφημο «μεγάλο περίπατο». Θυμίζουμε ότι εκτός από την Β. Όλγας, υπάρχει και το κομμάτι της Ερμού μέχρι την Ασωμάτων, όπου το «πειραματικό χάλι» συνεχίζεται και θα πρέπει να δοθεί ένα τέλος. Ακόμα όμως και για την Β. Όλγας, δεν πρέπει να μείνουμε μόνο στην δήλωση του Δημάρχου αλλά να ληφθεί απόφαση και από το Δημοτικό Συμβούλιο.
Υπάρχει το αίτημα δεκάδων επαγγελματιών και κατοίκων της Κυψέλης για τα έργα του μετρό γύρω από την πλατεία Κανάρη. Τα αιτήματά τους είναι η μη καταβολή δημοτικών τελών από τους επαγγελματίες, η καθαριότητα της περιοχής και η λήψη μέτρων προστασίας της καθημερινότητας των κατοίκων των γύρω περιοχών. Θα πρέπει να μπει το θέμα εντός ημερήσιας διάταξης και να ληφθεί τέτοια απόφαση.
Με κατάθεση περισσότερων από 300 υπογραφών οι γονείς και οι κάτοικοι γύρω από το 26ο Δημοτικό Σχολείο Αθήνας, στη Φωκίωνος Νέγρη, για το αίσχος των κουτιών της ανταποδοτικής ανακύκλωσης που έχει τοποθετηθεί. Παρόλο που η αντιδήμαρχος έχει αναφερθεί ότι στο μέλλον θα γίνει επαναχωροθέτηση, όμως οι άνθρωποι αυτοί ζητούν από το Δήμο να το απομακρύνει εδώ και τώρα! Και θα πρέπει να συζητήσουμε στο Δημοτικό Συμβούλιο γιατί ο Δήμος έτρεξε να υλοποιήσει το πρόγραμμα ενώ άλλοι Δήμοι αρνήθηκαν, γιατί δέχτηκε να τοποθετήσει 50 τέτοια κουτιά, ποιοί προμοτάρισαν αυτό το πρόγραμμα, ποιοι ήταν οι χορηγοί και πόσο αποτελεσματικό είναι.
Από το σύλλογο «Αναγέννηση Σεπολίων» έχει κατατεθεί υπόμνημα για το οικόπεδο ΒΟΤΡΥΣ, μαζί με 1.100 υπογραφές. Είχαμε βάλει το θέμα και στην προηγούμενη Διοίκηση του Δήμου. Θα πρέπει η νέα δημοτική αρχή να ακούσει τους κατοίκους και να μην φτιαχτούν πάρκα μόνο πενταετούς διάρκειας όπως έκανε η προηγούμενη Διοίκηση, με μία απαράδεκτή συμφωνία με την ΚΤΥΠ στην οποία μάλιστα δεν περιλαμβάνονται τα νηπιαγωγεία που έχει αποφασιστεί να γίνουν και έχει ανάγκη η περιοχή.
Ακόμη δώσαμε σήμερα στη δημοσιότητα λίστα με 46 ακίνητα για αγορά ή απαλλοτρίωση που είναι ενταγμένα στον Προϋπολογισμό του Δήμου Αθηναίων για το 2024, οι κωδικοί των οποίων για πάρα πολλά χρόνια μεταφέρονται από προϋπολογισμό σε προϋπολογισμό. Πρόκειται για ακίνητα χρήσιμα τα οποία είναι χαρακτηρισμένα ως κοινόχρηστοι χώροι, παιδικοί σταθμοί, αθλητικοί χώροι κλπ. Θεωρούμε ότι στην αναμόρφωση του Προϋπολογισμού πρέπει να δοθεί προτεραιοποίηση σε αυτά τα ακίνητα, γιατί κινδυνεύουν να χαθούν, όπως είναι και το «κουμπάδικο» στον Άγιο Ελευθέριο. Τη στιγμή που 46 χαρακτηρισμένοι χώροι κινδυνεύουν να χαθούν, όλη η φροντίδα της δημοτικής Αρχής είναι για την «διπλή ανάπλαση» στον Ελαιώνα. »
Στην ίδια συνεδρίαση, ο Χάρης Βουρδουμπάς, δημοτικός σύμβουλος της Λαϊκής Συσπείρωσης, έθεσε προ ημερήσιας διάταξης τα εξής θέματα:
« Θέλουμε μια ενημέρωση από τη δημοτική Αρχή για τον τρόπο που θα χειρίζεται ζητήματα κατοίκων και Συλλόγων που απευθύνονται με υπογραφές στο Δημοτικό Συμβούλιο για να ενταχθούν τα θέματά τους στην ημερήσια διάταξη. Υπάρχουν φορείς που έχουν καταθέσει θέματα, αλλά τα θέματα αυτά δεν μπαίνουν στην ημερήσια διάταξη.
Σε συνέχεια της προηγούμενης συνεδρίασης στην οποία είχαμε παρουσιάσει έναν αναλυτικό κατάλογο με επείγοντα και σοβαρά προβλήματα που αφορούν τις σχολικές υποδομές της πόλης, θέλουμε μια απάντηση για το πότε θα γίνει μια συνολική συζήτηση στο Δημοτικό Συμβούλιο, πότε θα παρουσιάσει η δημοτική Αρχή το σχέδιο που έχει και πότε θα αρχίσουν να αντιμετωπίζονται αυτά τα προβλήματα, γιατί αλλιώς θα προκύπτουν διαρκώς, σε κάθε δημοτικό συμβούλιο, θέματα για πτώσεις σοβάδων, τραυματισμούς κ.α. Με αφορμή τον τραυματισμό μαθητή στο 17ο Γυμνάσιο, τα κτιριακά ζητήματα στο 73ο Δημοτικό Σχολείο και την δήλωση αναφορικά με το καλλιτεχνικό σχολείο ότι δεν θα στεγαστεί στο κτίριο της οδού Πρασσά ούτε την επόμενη σχολική χρονιά, ξαναβάζουμε το ερώτημα.
Κάναμε μια παρέμβαση για 46 κωδικούς που υπάρχουν στον προϋπολογισμό του Δήμου, για χώρους για τους οποίους έχει αποφασιστεί απαλλοτρίωση ή αγορά και δεν έχει ακόμα εκτελεστεί. Περιμένουμε να πάρουμε 46 απαντήσεις για τους χώρους αυτούς, καθώς και για τις προτεραιοποιήσεις της νέας δημοτικής Αρχής. Τα τελευταία δυο χρόνια έχουν περάσει αρκετές απαλλοτριώσεις ακινήτων στον Δήμο της Αθήνας, όλες όμως αφορούν στη “διπλή ανάπλαση”. Γι’ αυτόν το σκοπό βρίσκονται τα χρήματα, βρίσκονται οι ιδιοκτήτες, ξεπερνιέται τη γραφειοκρατεία και συνεχίζονται να υλοποιούνται και από τη νέα δημοτική Αρχή, όπως έκανε και η προηγούμενη. Υπάρχουν κάτοικοι που έχουν ακούσει τα ωραία λόγια της νέας δημοτικής Αρχής για τα δέντρα και το πράσινο αλλά στην πράξη βλέπουν το αντίθετο.
Θα επανέλθουμε αναδεικνύοντας και άλλους χώρους, είτε που έχουν ήδη απαλλοτριωθεί και δεν αξιοποιούνται, είτε που έχει αποφασιστεί να απαλλοτριωθούν σε προηγούμενες δεκαετίες αλλά δεν εγγράφονται σε κωδικούς του προϋπολογισμού, γιατί όσο περνάει ο καιρός μεγαλώνει ο κίνδυνος να χαθούν αυτοί οι χώροι.
