Πέθανε στα 93 του ο Κωνσταντίνος Παπαστεργίου, πρώην δήμαρχος Τρικκαίων και πατέρας του υπουργού Ψηφιακής Διακυβέρνησης, Δημήτρη Παπαστεργίου.
Γεννημένος στην Πύλη το 1931 ο Κωνσταντίνος Παπαστεργίου σπούδασε Πολιτικός Μηχανικός στο Εθνικό Μετσόβειο Πολυτεχνείο, πρώτος μεταξύ των συμφοιτητών του. Την ίδια ημέρα της αποφοίτησης του προσελήφθη από τον Καθηγητή του Ε.Μ.Π. Περικλή Παρασκευόπουλο και τοποθετήθηκε ως εργοταξιάρχης υπαίθρου στη σεισμόπληκτη περιοχή Μαγνησίας.
Το 1964 εξελέγη Δημοτικός Σύμβουλος του Συνδυασμού, του αείμνηστου Δημάρχου Ιωάννη Μάτη και το 1966 εξελέγη πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου μέχρι τις αρχές Ιουνίου του 1967, οπότε και παραιτήθηκε.
Τον Μάρτιο του 1975 εξελέγη για πρώτη φορά Δήμαρχος Τρικκαίων επικεφαλής υπερκομματικού συνδυασμού. Το 1978 επανεξελέγη Δήμαρχος κι έπειτα από δυο ήττες, το 1990, εκλέχθηκε για 3η φορά δήμαρχος και το 1994-1998 επανεκλέχτηκε για 4η φορά στην πόλη των Τρικάλων ως δήμαρχος.
Θήτευσε επανειλημμένα ως πρόεδρος της ΤΕΔΚ του νομού Τρικάλων και μέλος του Δ.Σ. της ΚΕΔΕ. Η κηδεία του θα γίνει το μεσημέρι της Παρασκευής, στις 3 μ.μ., στον Μητροπολιτικό Ναό του Αγίου Νικολάου.
Ο Δημήτρης Παπαστεργίου αποχαιρετά τον πατέρα του
Ο Δημήτρης Παπαστεργίου, γιός του εκλιπόντος και υπουργός Ψηφιακής Διακύβέρνησης αποχαιρετά τον αγαπημένο του πατέρα, με τον οποίο έγραψαν την δική τους ιστορία στα Τρίκαλα, από την θέση του δημάρχου, με ένα συγκινητικό μήνυμα που ακολουθεί.
«Υπάρχει άραγε τρόπος να αποχαιρετήσεις τον πατέρα σου;
Ο πατέρας μου Κώστας Παπαστεργίου έφυγε σήμερα, στα 93 του, ήσυχα και ήρεμα.
Έφυγε, αλλά μας άφησε πίσω του τόσα πολλά…
Δεν θα μιλήσω για τον Δήμαρχο Κώστα Παπαστεργίου. Το τί έκανε, του το αναγνώρισαν τόσες φορές οι Τρικαλινοί, τον τίμησαν, του έδωσαν πίσω ατέλειωτη αγάπη. Όχι (μόνον) όσο ήταν Δήμαρχος, αλλά κυρίως μετά. Και αυτό μετράει περισσότερο.
Θέλω να γράψω δυο λόγια για τον πατέρα μου Κώστα Παπαστεργίου. Πράγματα που ίσως δεν ήταν τόσο γνωστά. Αυτά που έζησα και ένοιωσα εγώ ως γιος του. Αν και ήταν τόσο ανοιχτός άνθρωπος, τόσο πράος και προσηνής, που μάλλον δεν θα γράψω κάτι νέο. Σκεφτείτε ότι οι φίλοι του, οι συγχωριανοί του από την Πόρτα (Πύλη Τρικάλων), ακόμη και τώρα τον φώναζαν Κωστάκη!
Ο πατέρας μου γεννήθηκε το 1931 στην Πύλη, παιδί του Μήτσου και της Μαρίνας. Μια πολύτεκνη οικογένεια που ζούσε στην ουσία δίπλα αλλά και μέσα στο τσαγκάρικο (στο τσαρουχοϋποδηματοποιείο όπως έγραφε στην ταμπέλα!) του παππού μου. Δημήτρης Κ. Παπαστεργίου και αυτός, όπως εγώ.
Φοβερή οικογένεια. Ο πατέρας μου και ο θείος μου ο Μίμης βρέθηκαν τη δεκαετία του ’50 στην Αθήνα, στο Μετσόβιο, στους Πολιτικούς Μηχανικούς, τα υπόλοιπα αδέλφια έμεινα πίσω, να συνεχίσουν την παράδοση του παππού, να δουλέψουν, να κάνουν οικογένειες. Ο ίδιος πάντα μου έλεγε με περηφάνια ότι ήταν πολύ καλός φοιτητής, αλλά το μόνο που μπορώ να πιστοποιήσω, ήταν πως… έκανε καταπληκτικά γράμματα. Μάλιστα τον τελευταίο χρόνο, προσπαθώντας να σώσω ότι απέμεινε από τις πλημμύρες του Daniel στο υπόγειο του σπιτιού, βρήκα απολαυστική αλληλογραφία ανάμεσα στον πατέρα μου, τον αδελφό του και τον παππού για διάφορα… φλέγοντα ζητήματα της οικογένειας Παπαστεργίου! Αλλά αυτά θα τα συζητήσουμε ενδοοικογενειακά με τσίπουρο!
Μετά γύρισε στα Τρίκαλα, ιδιώτευσε ως μηχανικός, βρέθηκε κάποια στιγμή στον Δήμο ως Δημομηχανικός, γνώρισε τη μητέρα μου την Έφη, παντρεύτηκαν και έφεραν στο κόσμο εμάς, τη Μαρίνα, τον Βασίλη και εμένα.
Όντας πάντα ανήσυχος και μπροστά από την εποχή του, το 1975 εκλέγεται Δήμαρχος στα Τρίκαλα. Και ξανακατέβηκε, και ξαναβγήκε, και ξανακατέβηκε και και και…
16 χρόνια Δήμαρχος, προφανώς στο σπίτι δεν πολυυπήρχε. Όταν ερχόταν για φαγητό, σχεδόν το γιορτάζαμε! Ευτυχώς το Δημαρχείο ήταν (και παραμένει) απέναντι από το πατρικό μου, οπότε τον έβλεπα εκεί. Με θυμάμαι να μπουσουλάω ανάμεσα στα τραπέζια του Δημοτικού Συμβουλίου και να παίζω εκεί γύρω. Μάλλον κάπως έτσι κόλλησα και εγώ το μικρόβιο.
Και αν για το ότι μου μετέφερε την αγάπη για την αυτοδιοίκηση οφείλω να τον ευχαριστήσω, αυτό για τον οποίο πάντα θα τον ευγνωμονώ είναι… το ότι με έκανε καλό μάστορα! Ναι! Αν κάποιος με ρωτούσε όταν ήμουν μικρός τί δουλειά κάνει ο πατέρας μου, θα του έλεγα… μάστορας, αφού επισκεύαζε τα πάντα! Ήταν πραγματικά πολυμήχανος! Σκέτος Κύρος Γρανάζης! Δεν υπήρχε περίπτωση να μην φτιάξει κάτι. Έστω και αν εμείς πολλές φορές τον κοροϊδεύαμε για το τελικό -κυρίως αισθητικό- αποτέλεσμα. Έχοντας τόσα εργαλεία στο σπίτι, δεν θα μπορούσα να ξεφύγω από το κάρμα μου. Έστω και αν πλέον αυτά τα εργαλεία είναι ψηφιακά.
Δεν θα πω ψέματα, στο σπίτι δεν τον χόρτασα και το ίδιο με απασχολεί και εμένα με τα παιδιά μου. Αν κάποιες φορές δεν με βλέπετε σε πίτες, δεξιώσεις και εκδηλώσεις, να ξέρετε ότι αυτό φταίει! Όμως ήταν πάντα εκεί, δίπλα μας, με τον τρόπο του. Να κάνει τα πάντα για να μας βοηθήσει.
Μπορώ να ξεχάσω ότι τον έστελνα στο Μοναστηράκι (Δήμαρχο άνθρωπο) να μου πάρει παράνομους -τότε- ραδιοφωνικούς πομπούς; Να μου μάθει να οδηγώ με τον θρυλικό μας σκαραβαίο στα Περτουλιώτικα λιβάδια; Ευτυχώς έχει άπλα εκεί… Να μου δώσει τα πρώτα χρήματα για να αγοράσω τις άδειες του λογισμικού που χρειαζόμουν, στα πρώτα μου επιχειρηματικά βήματα.
Και να με συμβουλεύσει να ΜΗΝ ασχοληθώ με τα κοινά, μόλις ένα βράδυ πριν ανακοινώσω τον Δεκέμβριο του 2013 την κάθοδό μου στις εκλογές, μαζί με την ομάδα μου. Προφανώς τότε δεν τον άκουσα!
Πάντα ήταν εκεί για όλους μας. Όλη την οικογένεια, τους φίλους του, ακόμη και ανθρώπους που απλά του ζητούσαν βοήθεια. Ανοιχτός, με χιούμορ, εξαιρετικός στην παρέα, αλλά και αυστηρός όταν πρέπει. Με αρχές για τις οποίες δεν έκανε πίσω.
Εξαιρετικός στα κείμενά του, φοβερά τακτικός στα πράγματά του αλλά και στις σκέψεις του, μας άφησε πραγματικά τόσα πολλά. Για τον ίδιο, θέλω να πιστεύω πως κορυφαία στιγμή ήταν η συγγραφή του βιβλίου του για τον Ασκληπιό και την καταγωγή του από την αρχαία Τρίκκη. Άλλωστε είχε βάλει σκοπό να φτιάξει και το άγαλμά του πάνω από το ποτάμι, κάτι που πρόλαβε να κάνει, έστω και αν ο Ασκληπιός μας βγήκε λίγο κοντός…
Τα τελευταία χρόνια, ως παππούς, στάθηκε πάλι δίπλα μας, σε εμάς και τα εγγόνια του σε οτιδήποτε. Λίγο η ηλικία, σίγουρα η απώλεια των δύο νεότερων αδελφών του τους οποίους λάτρευε, τον επηρέασαν σημαντικά.
Τα τελευταία 4 χρόνια ήταν ακόμη πιο δύσκολα. Για εκείνον πρωτίστως αλλά και για εμάς. Δεν ξέρω τι κατάλαβε από όσα έγιναν. Δεν θα το πω ως παράπονο ότι δεν παρακολούθησε τις αλλαγές στη ζωή μου, αφού κάπου μέσα του είμαι βέβαιος πως το έχει κρατήσει. Και για τα τρία παιδιά του. Δεν μπορώ να δικαιολογήσω αλλιώς το γαλήνιο πρόσωπό του αυτές τις τελευταίες ώρες στο Νοσοκομείο Τρικάλων. Με την ευκαιρία, να ευχαριστήσω τους γιατρούς και το προσωπικό του.
Ένας τόσο ήρεμος, οξυδερκής, ικανός και τόσο γλυκός άνθρωπος έφυγε. Συνεχίζω να νοιώθω το παιδί της φωτογραφίας, που του του κρατά το χέρι στα εγκαίνια του ζωολογικού κήπου. Αντίο μπαμπά. Σε ευχαριστώ για όλα! Και μην αρχίσεις πάλι τα μαστορέματα εκεί πάνω…».
Ο δήμαρχος Τρικκαίων για την απώλεια του Κωνσταντίνου Παπαστεργίου
Ο Δήμαρχος Τρικκαίων Νίκος Σακκάς με μήνυμά του εκφράζει τη βαθύτατη θλίψη του για την απώλεια του πρώην Δημάρχου Τρικκαίων Κωνσταντίνου Δ. Παπαστεργίου.
Εκφράζοντας το Δημοτικό Συμβούλιο και διερμηνεύοντας τα συναισθήματα της τρικαλινής κοινωνίας, ο Δήμαρχος Τρικκαίων υπενθυμίζει “την τεράστια συνεισφορά του εκλιπόντος στον Δήμο Τρικκαίων, στα Τρίκαλα και στην Αυτοδιοίκηση συνολικότερα, συμβάλλοντας στη θεμελίωση και τον εκσυγχρονισμό της διοίκησης στον Δήμο μας, με έργα και πολιτικές ουσίας και αξίας για τον πολίτη, σε πολλούς και διαφορετικούς τομείς..
Στον τομέα της Αυτοδιοίκησης, είτε μέσω της ΤΕΔΚ είτε μέσω κρίσιμων και σημαντικών θέσεων στην ΚΕΔΕ, αναμόρφωσε και εκσυγχρόνισε πτυχές της διοίκησης των Δήμων προς όφελος των πολιτών”.
“Το στίγμα του εκλιπόντος Κωνσταντίνου Παπαστεργίου μένει ανεξίτηλο στον τόπο μας, για την Αυτοδιοίκηση, για την ανάδειξη πτυχών της Τέχνης και του Πολιτισμού, για την προβολή της πόλης, για τη βελτίωση της καθημερινότητας, για την παρακαταθήκη που άφησε συνολικότερα στην τοπική διακυβέρνηση και στην πόλη μας. Υπηρέτησε τα Τρίκαλα, ανέδειξε πλήθος ζητημάτων, ανέπτυξε πολυσχιδή δράση, στερέωσε πρακτικές διακυβέρνησης με ήθος και ορθολογισμό, είχε ευαισθησία στον πολιτισμό, συγγράφοντας και σημαντικά πονήματα, αναμόρφωσε την πόλη.
Συλλυπούμαι βαθύτατα τη σύζυγό του, τον Υπουργό Ψηφιακής Διακυβέρνησης και πρ. Δήμαρχο Τρικκαίων Δημήτρη Παπαστεργίου και όλη την οικογένεια του εκλιπόντος”.
Το Δημοτικό Συμβούλιο θα συνεδριάσει εκτάκτως σε ειδική συνεδρίαση το απόγευμα σήμερα», αναφέρει ο κ. Σακκάς.
