Mε Τόσκα, δύο παραστάσεις χορού, συναυλίες και εκδηλώσεις σε Ηρώδειο, Πειραιώς 260 και Ωδείο Αθηνών, συνεχίζεται αυτή την εβδομάδα το πρόγραμμα του Φεστιβάλ Αθηνών.
Οπερα, χορός, συναυλίες, στο Φεστιβάλ Αθηνών
Τόσκα του Τζάκομο Πουτσίνι, Ηρώδειο,11/06/2024 στις 21:00
Το πρόγραμμα του Ηρωδείου άνοιξε και φέτος η Εθνική Λυρική Σκηνή, που παρουσιάζει μια από τις δημοφιλέστερες όπερες του ρεπερτορίου, την Τόσκα του Πουτσίνι, με τη συμμετοχή πρωταγωνιστών διεθνούς ακτινοβολίας.
Η Τόσκα του Ούγκο ντε Άνα (αναβίωση σκηνοθεσίας από την Κατερίνα Πετσατώδη) είναι συναρπαστική, δραματική και απολύτως συνεπής στο πνεύμα του συνθέτη, καθώς και στο ιστορικό πλαίσιο στο οποίο αναφέρεται το λιμπρέτο. Τα εντυπωσιακά σκηνικά –ένας τεράστιος Εσταυρωμένος, μια ιερή τράπεζα, ένα εργαστήρι ζωγραφικής– πλαισιώνονται από θεαματικές προβολές μνημείων της Ρώμης, θρησκευτικών συμβόλων, αλλά και βίντεο που δίνουν μια κινηματογραφική διάσταση στην παραγωγή.
Συζητήσεις στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών
Future Perfect: Η εποχή της αμηχανίας, στο ΕΜΣΤ, με επιμέλεια Δημήτρη Παπανικολάου, 10 Ιουνίου 19:00
Αισθανόμαστε την εποχή μας ως μεταιχμιακή, όχι τόσο λόγω της αβεβαιότητας ή του φόβου μπροστά στις τεράστιες ταχύτητες με τις οποίες αλλάζει ο κόσμος, αλλά γιατί φαίνεται σαν οι αλλαγές αυτές να είναι προδιαγεγραμμένες, η συμμετοχή μας σε αυτές να είναι μηδαμινή, και, το κυριότερο, αυτό που «θα έχει συμβεί» τα επόμενα χρόνια να είναι μια σειρά εικόνων που έχουμε ήδη δει. Το «τέλειο» αυτό μέλλον παρουσιάζεται, με άλλα λόγια, και ως ένα μέλλον ήδη συντελεσμένο – κάτι που αποδίδει το λογοπαίγνιο «future perfect», που στα αγγλικά σημαίνει ταυτόχρονα «τέλειο μέλλον» αλλά και «συντελεσμένος μέλλοντας». Πώς αντιδρούν σ’ αυτή την εικόνα τέλειου-τετελεσμένου μέλλοντος η σύγχρονη καλλιτεχνική πρακτική και ο κριτικός λόγος στις επιστήμες, στα κινήματα και στην κοινωνία των πολιτών;
Τέσσερις ανοιχτές συζητήσεις για τη συμμετοχική ιστορία και τις προκλήσεις της, την τεχνητή νοημοσύνη και τη νέα αλγοριθμική πραγματικότητα, την ανάγκη για φροντίδα και αλληλεγγύη σε μια εποχή έντονης διαχείρισης πληθυσμών, και τη διάθεση «να ζήσουμε μαζί» με ευθύνη για το περιβάλλον, την ισότητα και τη συμπερίληψη.
Αρχείο, ιστορία, συμμετοχή: Η γραμματική της δημοκρατίας
Η «επιστροφή στο αρχείο» έχει πάρει τα τελευταία χρόνια τη μορφή μιας πολύ δυναμικής και δημοκρατικής διερώτησης για το ιστορικό γίγνεσθαι. Η ιστορία δεν είναι πια πεδίο μόνο των ειδικών, όλο και περισσότερο αναδύεται ως χώρος συνύπαρξης, παιδείας και πολιτειότητας. Ποιες είναι οι προκλήσεις αυτής της νέας «συμμετοχικής ιστορίας»; Σε μια εποχή διασποράς των fake news, ποιοι, επίσης, οι κίνδυνοι;
Συνομιλούν: Τζένη Αργυρίου Χορογράφος / Σεμπένε Iσέτε Πολιτική επιστήμονας, δημιουργός της πλατφόρμας Our Stories
Ιλιρίντα Μουσαράι Ερευνήτρια κοινωνικών επιστημών, ΕΚΠΑ, συντονίστρια Αρχείου Αλβανικής Μετανάστευσης, ΑΣΚΙ / Mario Banushi Σκηνοθέτης, ηθοποιός / Νάνσυ Παπαθανασίου Κλινική ψυχολόγος, επιστημονικά συνυπεύθυνη Orlando LGBTQ+ / Πηνελόπη Πετσίνη Ιστορικός της φωτογραφίας / Μενέλαος Χαραλαμπίδης Ιστορικός
Serge Aimé Coulibaly – Faso Danse Théâtre / C la vie , 12-13 Ιουνίου 2024 στις 21:00
Με το Clavie, μια παράσταση για την ανθρώπινη συνύπαρξη, επιστρέφει στο Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου ο γνωστός χορογράφος Σερζ Εμέ Κουλιμπαλί στις 12 και 13 Ιουνίου στην Πειραιώς 260.
Μετά την παρουσία του στο Φεστιβάλ το 2021 με την παράσταση Wakatt, που ενθουσίασε κοινό και κριτικούς, ο Κουλιμπαλί με τη νέα του δημιουργία μας καλεί να αμφισβητήσουμε τις επιλογές μας ως ανθρώπινα όντα και ως πολίτες και να αναρωτηθούμε πώς μπορούμε να δώσουμε νόημα στις ζωές μας.
Συνομιλώντας με την πλούσια παράδοση της αφρικανικής κουλτούρας, ο σπουδαίος χορογράφος από την Μπουρκίνα Φάσο, Σερζ Εμέ Κουλιμπαλί μιλάει για την επιθυμία της εξέγερσης και μας καλεί να πάρουμε μέρος στο γκρέμισμα του παλιού κόσμου.
Σ’ αυτή την τελετουργική γιορτή, επτά χορεύτριες και χορευτές, μία τραγουδίστρια και ένας μουσικός εξερευνούν επί σκηνής εναλλακτικούς τρόπους συμβίωσης που γεφυρώνουν το χάσμα ανάμεσα στους πολιτισμούς. Άλλωστε η πρόκληση για τον Κουλιμπαλί είναι μία και μόνη: πώς να συνυπάρξουμε. Σε έναν κόσμο που στροβιλίζεται προς την αυτοκαταστροφή, η χαρά της συνύπαρξης παρουσιάζεται ως το μόνο αντίδοτο.
Οι εννέα περφόρμερ ενώνονται στη σκηνή – έναν δημόσιο χώρο όπου οτιδήποτε μπορεί να συμβεί και τίποτα δεν είναι χαμένο. Μπαίνοντας σε αυτή την περιπέτεια εξερευνούν μέσα από τη χαρά και τη δύναμη του χορού τον σύγχρονο κόσμο και τις ζωές μας, με τις περίπλοκες και συχνά δυσάρεστες πραγματικότητες. Μέσα από την παράνοια της εποχής μας, την ασχήμια της, την αποκρουστική πολλές φορές όψη της κοινωνίας μας, ψάχνουν τη μετάβαση προς το καινούριο χωρίς να έχουν έτοιμες απαντήσεις, παρά μόνο μια δέσμευση: να ζήσουν και να δημιουργήσουν μαζί.
Ο δημιουργός Κουλιμπαλί: Στην παράσταση Clavie μέσα από την ψυχική ανάταση που προκαλούν ο χορός και η μουσική, ο Κουλιμπαλί επιχειρεί να θέσει ερωτήματα για το πώς μπορούμε να υπάρχουμε μαζί, ένα ερώτημα που επανέρχεται σήμερα ως τραγικά επείγον.
Ο Σερζ Εμέ Κουλιμπαλί αντιλαμβάνεται τον χορό ως πολιτική και κοινωνική πράξη. Γεννημένος και μεγαλωμένος στην Μπουρκίνα Φάσο της Δυτικής Αφρικής, είναι εξοικειωμένος με τις κοινωνικές ανισότητες και τη φτώχεια, και οι χορογραφίες του γεννιούνται από την αμφισβήτηση, την επιθυμία της εξέγερσης, την ελπίδα.
Λυκαβηττός: Ανακοινώθηκε το πρόγραμμα του καλοκαιριού, όλες οι συναυλίες -Δωρεάν πρόσβαση με shuttle bus
Για τον Σερζ Εμέ Κουλιμπαλί η πανανθρώπινη γλώσσα του Xορού προσεγγίζει σύνθετα ζητήματα, κλονίζοντας τις βεβαιότητές μας. Άλλωστε, όπως ο ίδιος πιστεύει, παντρεύοντας την κίνηση με τον ρυθμό, η ενέργεια που απελευθερώνει ο χορός, αυτό ακριβώς το στοιχείο γεννά και τρέφει στον άνθρωπο: την ελπίδα.
Ο Κουλιμπαλί εργάζεται από το 2001 σε όλο τον κόσμο, και, όπως αναφέρει, επηρεάστηκε καθοριστικά από τη συνεργασία του με τον σημαντικό χορογράφο Αλέν Πλατέλ. Ωστόσο, η πηγή στην οποία πάντα επιστρέφει για να αντλήσει έμπνευση και να προσφέρει στην κοινότητα είναι η πατρίδα του. Το 2002 έφτιαξε εκεί την ομάδα Faso Danse Théâtre, μια προσπάθεια να προσφέρει στους νέους της χώρας του δυναμισμό και θετική ματιά. Οι παραστάσεις του έχουν παρουσιαστεί σε πολλά θέατρα και φεστιβάλ στην Ευρώπη και την Αφρική, καθιστώντας τον έναν από τους πιο αναγνωρισμένους δημιουργούς του σύγχρονου χορού.
Caroline Guiela Nguyen, Lacrima, Πειραιώς 260 Χώρος Δ/ 13-14 Ιουνίου 2024 στις 20:00
Η σπουδαία Γαλλίδα σκηνοθέτις Καρολίν Γκιγελά Ενγκιγέν επιστρέφει στο Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου με την παράσταση Lacrima, που παρουσιάζεται στην Πειραιώς 260 στις 13 και 14 Ιουνίου.
Η Καρολίν Γκιγελά Ενγκιγέν που απέσπασε θερμό χειροκρότημα στο Φεστιβάλ του 2019 με τη μαγευτική Σαϊγκόν και το 2021 μας παρουσίασε τη συγκινητική παράσταση Fraternité, un conte fantastique (Αδελφοσύνη: μια φανταστική ιστορία), φέτος επανέρχεται με την καινούρια της δημιουργία, μια ανθρώπινη ιστορία για τα δάκρυα που κρύβονται πίσω από την ομορφιά.
Ένας οίκος υψηλής ραπτικής δέχεται μια ασυνήθιστη παραγγελία: να φτιάξει το νυφικό μιας πριγκίπισσας της βασιλικής οικογένειας της Αγγλίας. Επί οκτώ μήνες διάφοροι άνθρωποι σε διαφορετικές τοποθεσίες εργάζονται για την υλοποίηση του σχεδίου, που πρέπει να κρατηθεί ως επτασφράγιστο μυστικό, χωρίς οι ίδιοι να γνωρίζουν τίποτα για το τελικό προϊόν.
Η μοντελίστ στο Παρίσι, η πλέκτρια δαντέλας στη Νορμανδία, ο κεντητής στο Μουμπάι, όλοι δεσμεύονται να μην αποκαλύψουν το παραμικρό. Όμως επί σκηνής παρακολουθούμε να ξετυλίγονται η μοίρα και τα όνειρά τους.
Η δημιουργός Καρολίν Γκιγελά Ενγκιγέν: Μια φανταστική πριγκίπισσα, τρεις πόλεις, οι εργαζόμενοι του οίκου υψηλής ραπτικής και ένα νυφικό που σταδιακά παίρνει μορφή. Την ίδια στιγμή επί σκηνής ξετυλίγονται οι προσωπικές ιστορίες των πρωταγωνιστών που είναι και οι δημιουργοί του πολυτελούς φορέματος. Οι ζωές τους ενώνονται σε μια κοινή μοίρα: είναι υποχρεωμένοι να κρατήσουν το ίδιο μυστικό.
Η Καρολίν Γκιγελά Ενγκιγέν αφηγείται μια ιστορία για την ιστορία των δακρύων (lacrima στα Λατινικά σημαίνει δάκρυ). Στην παράστασή της – κατά την αγαπημένη της πρακτική – χρησιμοποιεί έναν θίασο όπου ενώνονται ερασιτέχνες και επαγγελματίες καλλιτέχνες, με στόχο να δείξει ότι το θέατρο που πρεσβεύει, δεν απευθύνεται μόνο σε ένα συγκεκριμένο κοινό.
Η ίδια λέει χαρακτηριστικά: «Είναι ένας άλλος τρόπος να είμαι σίγουρη ότι η παράστασή μου τους αφορά όλους. Επιθυμώ να δώσω υπόσταση σε ένα θέατρο λαϊκό. Όταν φτιάχνω το καστ φαντάζομαι έναν χώρο όπου ο καθένας μπορεί να εκφραστεί». Η Καρολίν Γκιγελά Ενγκιγέν στο Lacrima πλέκει ιστορίες ανθρώπων με φόντο την κοπιώδη διαδικασία της δημιουργίας και αφηγείται μια ιστορία για τη βία, θεσμική και ενδοοικογενειακή, μια ιστορία για τον πόνο, τα δάκρυα που κρύβονται πίσω από την ομορφιά.
Subset Festival
Το Subset Festival, η πολυπρισματική μουσική πλατφόρμα που εγκαινιάστηκε πέρυσι σε συμπαραγωγή του Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου με το Ωδείο Αθηνών, επανέρχεται ανανεωμένη εστιάζοντας πάντα στον διάλογο της σύγχρονης μουσικής με τα νέα μέσα.
Αντλώντας τον τίτλο του από έναν μαθηματικό όρο (υποσύνολο ⊆), το Subset Festival παρουσιάζει διαφορετικές εκδοχές σύγχρονης μουσικής γραφής από μεγάλο εύρος καλλιτεχνικών ρευμάτων.
Στους φιλόξενους χώρους του ανακαινισμένου Ωδείου Αθηνών από τις 10 έως τις 14 Ιουνίου θα έχουμε τη δυνατότητα να παρακολουθήσουμε μουσικά σχήματα και σολίστες καταξιωμένους και ανερχόμενους, Έλληνες και ξένους, οπτικές και ηχητικές εγκαταστάσεις και περφόρμανς αλλά και workshops ανοιχτά στο κοινό.
Άντης Σκορδής • «β»/ Σε συμπαραγωγή με το Ωδείο Αθηνών
Επιμέλεια Σταύρος Γασπαράτος/ Ωδείον Αθηνών (Αμφιθέατρο) 11/06/2024 στις 20:30
Το «β», μια ανάθεση του Subset στον Κύπριο συνθέτη σύγχρονης μουσικής Άντη Σκορδή, είναι μια διαθεματική περφόρμανς τεσσάρων μουσικών, ενός conductor/electronics και ενός VJ σε ζωντανή δημιουργία. Η μουσική διαμορφώνεται ως κύκλος επτά κομματιών: τα τέσσερα μεγαλύτερα έργα, διαχωρίζονται με σύντομα ηλεκτρονικά κομμάτια / ιντερλούδια. Το έργο ορίζεται από τη μουσική, τα φώτα, το κείμενο και τις κινούμενες εικόνες ως τελετουργικό που εκτυλίσσεται σε τρία στάδια: προετοιμασία – συμβάν – κάθαρση. Ο συνθέτης συνεργάζεται με τη Έλια Καλογιάννη για τη ζωντανή video performance που δημιουργεί τον εικαστικό χώρο του έργου.
ANOHNI and the Johnsons, Ωδείο Ηρώδου Αττικού, 13/06/2024 στις 21:00
Για πρώτη φορά μετά από μια δεκαετία, η ANOHNI παρουσιάζει μια σειρά από συναυλίες με τους Johnsons, μαζί με εννέα μουσικούς μεταξύ των οποίων οι Julia Kent (τσέλο), Maxim Moston (βιολί), Doug Wieselman (πολυοργανίστας), Gael Rakotondrabe (πιάνο), Leo Abrahams (κιθαρίστας) και Jimmy Hogarth (κιθαρίστας/παραγωγός). Ανταποκρινόμενη σε μια περίοδο αναταραχής, η ANOHNI θέτει την εξής πρόκληση: Ήρθε η ώρα να νιώσουμε τι πραγματικά συμβαίνει.
Γεννημένη στο Ηνωμένο Βασίλειο και μεγαλωμένη στο Άμστερνταμ και την Καλιφόρνια, η ANOHNI μετακόμισε στη Νέα Υόρκη στα τέλη της εφηβείας της, όπου σχημάτισε το συγκρότημά της The Johnsons το 1998 και χάραξε μια μοναδική πορεία ως καλλιτέχνις με έμφαση σε ανιμιστικά και οικο-φεμινιστικά θέματα. Το μουσικό ταξίδι της ANOHNI κινείται μεταξύ πολλών ειδών – από electronic experimental μέχρι avant-classical, dance και soul. Καθιερώθηκε στη διεθνή μουσική σκηνή με το άλμπουμ I Am a Bird Now (2005), που κέρδισε το βρετανικό βραβείο Mercury.
Έκτοτε έχει κυκλοφορήσει τα άλμπουμ The Crying Light (2009), Swanlights (2010) και τις live ηχογραφήσεις Cut the World (2012) και TURNING (2014). Το 2016, κυκλοφόρησε το έντονα πολιτικό ηλεκτρονικό άλμπουμ HOPELESSNESS, σε παραγωγή των Hudson Mohawke και Daniel Lopatin, που ξεχώρισε ως ένα από τα δέκα κορυφαία άλμπουμ της χρονιάς σύμφωνα με τους New York Times. Την ίδια χρονιά, ήταν υποψήφια για Όσκαρ καλύτερου τραγουδιού για την περιβαλλοντολογική ελεγεία «Manta Ray», που ακούστηκε στην ταινία Racing Extinction (σκην. Louie Psihoyos, 2015).
iefimerida.gr
