Ερευνητές που μελετούν τοποθεσίες προϊστορικής τέχνης επί βράχων στην περιοχή Järvi-Suomi, τη «χώρα των λιμνών» της Φινλανδίας πιστεύουν ότι αυτές οι τοποθεσίες έδωσαν στους αρχαίους κυνηγούς – τροφοσυλλέκτες μια «εμπειρία που έτερπε πολλές διαφορετικές αισθήσεις».
Ουσιαστικά, με απλούς όρους, αυτοί οι ερευνητές θεωρούν ότι αυτοί οι αρχαίοι άνθρωποι πειραματίστηκαν με ένα είδος προϊστορικού ήχου surround που δημιουργούσε ακουστική που ήταν «καθρέφτης» της ερμηνείας της πραγματικότητας που ζωγράφισαν στους βράχους.
Όλες οι περιοχές διέθεταν μοναδικές ακουστικές ιδιότητες. Αυτές οι περιοχές χρησιμοποιούνταν συχνά ως γιγάντιοι καμβάδες και οι άνθρωποι από το 5.000 π.Χ. ως το 1.500 π.Χ. ζωγράφιζαν εικόνες ανθρώπων, σκαφών, τυμπανιστών και ζώων.
Αυτές οι τοποθεσίες, τις οποίες πιθανότατα επισκέπτονταν για τελετουργικούς σκοπούς, βρέθηκε ότι παρήγαγαν ηχώ, προσθέτοντας λίγη ζωτικότητα και βάθος στην ομιλία και το τελετουργικό τύμπανο που ενίσχυε την ακουστική εμπειρία, σε συνδυασμό με τις εικόνες που ζωγραφίστηκαν στα τοιχώματα των σπηλαίων, δημιουργώντας έτσι μια πρωτόγονη έκδοση των κινηματογραφικών αιθουσών που έχουμε σήμερα.
Οι ερευνητές, με επικεφαλής τη Riitta Rainio, μια αρχαιολόγο από το Πανεπιστήμιο του Ελσίνκι στη Φινλανδία, μέτρησαν τις ακουστικές ιδιότητες σε 37 διαφορετικές τοποθεσίες για να προσδιορίσουν πώς οι κοντινοί βράχοι και οι λίμνες αντανακλούν τον ήχο. Η ομάδα διαπίστωσε ότι τα ηχητικά τοπία αυτών των αρχαίων τοποθεσιών παρέμειναν αμετάβλητα ανά τους αιώνες. Μέτρησαν την ακουστική καταγράφοντας ήχους από την οπτική γωνία των ανθρώπων που πλησίαζαν τις τοποθεσίες σε ένα ειδικά σχεδιασμένο σκάφος ή σε μια παγωμένη λίμνη κατά τη διάρκεια του χειμώνα.
Στη συνέχεια πήραν όλα τα δεδομένα και τα μετέτρεψαν σε βίντεο που προσπάθησαν να αναδημιουργήσουν τους τρόπους που χρησιμοποιούσαν οι αρχαίοι λαοί για να ακούν ήχους που αντανακλώνται στις διάφορες επιφάνειες.
Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι ο ήχος φαινόταν να αναδύεται πίσω από τις ζωγραφιές των σπηλαίων, παρέχοντας την ψευδαίσθηση ότι οι πίνακες ζωντανεύουν. Οι ερευνητές το αποκαλούν «εμπειρία πολλών αισθήσεων» για τους προϊστορικούς ανθρώπους που επισκέπτονταν τις τοποθεσίες. Ή πιο απλοϊκά, ότι δημιουργούσαν προϊστορικές ταινίες.
LIFO
