Πέθανε σε ηλικία 90 ετών η Μαίρη Χρονοπούλου, μία από τις ηθοποιούς που συνδέθηκαν στη συλλογική μας μνήμη με τα χρυσά χρόνια της Φίνος Φιλμ, του θεάτρου και της τηλεόρασης. Νοσηλευόταν στο Νοσοκομείο Ευαγγελισμός, μετά από ατύχημα που είχε στο σπίτι της.
Βιογραφικό
Η Μαίρη Χρονοπούλου γεννήθηκε τις 16 Ιουλίου 1933 στην Αθήνα. Αποφοίτησε από τη σχολή του Εθνικού Θεάτρου, στο οποίο εμφανίστηκε, ως μέλος του χορού, σε παραστάσεις αρχαίου δράματος. Το 1957 άρχισε να συνεργάζεται με το ελεύθερο θέατρο, κάνοντας εμφανίσεις στο “Ακροπόλ” στα έργα των Αλέκου Σακελλάριου-Χρήστου Γιαννακόπουλου «Η Κυρία» και «Ρομάντζο μιας Καμαριέρας».
Στον κινηματογράφο πρωτοεμφανίστηκε σαν κομπάρσος στο «Χαρούμενο ξεκίνημα» του Ντίνου Δημόπουλου, παραγωγής Φίνος Φιλμ το 1954, όταν ήταν ακόμη φοιτήτρια. Το 1958 πήρε ένα μικρό ρόλο στο «Τελευταίο ψέμα» του Μιχάλη Κακογιάννη, πάλι στη Φίνος Φιλμ. Από το 1963 και μετά πρωταγωνιστεί σε πολλές δραματικές ταινίες της Φίνος Φιλμ, δίπλα σε όλους τους πρωταγωνιστές της εποχής, όπως οι Νίκος Κούρκουλος, Φαίδων Γεωργίτσης, Δημήτρης Παπαμιχαήλ, Γιώργος Φούντας και Αλέκος Αλεξανδράκης.
Διακρίθηκε σε δραματικούς ρόλους και μιούζικαλ, τις δεκαετίες του 1960 και 1970, και πρωταγωνίστησε στις ταινίες: «Τα κόκκινα φανάρια» (1963) του Βασίλη Γεωργιάδη, υποψήφια για το Όσκαρ ξενόγλωσσης ταινίας το 1964, «Χωρίς ταυτότητα» (1963, Φίνος Φιλμ), «Το χώμα βάφτηκε κόκκινο», δραματική ταινία του 1966 σε σκηνοθεσία του Βασίλη Γεωργιάδη, υποψήφια για το Όσκαρ ξενόγλωσσης ταινίας το 1966, «Πολύ αργά για δάκρυα» του Γιάννη Δαλιανίδη (1968, Φίνος Φιλμ), «Όταν η πόλις πεθαίνει» σε σκηνοθεσία Γιάννη Δαλιανίδη (1969, Φίνος Φιλμ), «Οι αδίστακτοι» του Ντίνου Κατσουρίδη (1965, Σάβας Φιλμ), «Κοινωνία ώρα μηδέν» του Ντίνου Δημόπουλου (1966, Φίνος Φιλμ), «Η λεωφόρος του μίσους» (1968, Φίνος Φιλμ) και «Ορατότης μηδέν» του Νίκου Φώσκολου (1970, Φίνος Φιλμ).
Ανεπανάληπτη ήταν η εμφάνισή της σε τρία μιούζικαλ του Γιάννη Δαλιανίδη, παραγωγής της Φίνος Φιλμ: «Οι θαλασσιές οι χάντρες» (1967), «Μια κυρία στα μπουζούκια» (1968) και «Γοργόνες και μάγκες» (1968). Μάλιστα, στο «Μια κυρία στα μπουζούκια» ερμήνευσε δύο από τις μεγαλύτερες επιτυχίες των τραγουδιών του ελληνικού κινηματογράφου, τα «Είμαι γυναίκα του γλεντιού» και «Του αγοριού απέναντι».
Στο θέατρο, συνεργάστηκε με όλους τους μεγάλους θιάσους της Αθήνας και διακρίθηκε σε όλα τα είδη θεάτρου, ενώ το 1972 συγκρότησε τον δικό της θίασο και ανέβασε τα έργα: «Τι ώρα θα γυρίσεις, Πηνελόπη» του Σόμερσετ Μομ και «Ένα καυτό κορίτσι» του Ιάκωβου Καμπανέλη.
Σημαντικές ήταν οι ερμηνείες της και στον νέο ελληνικό κινηματογράφο, καθώς έπαιξε στις ταινίες του Θόδωρου Αγγελόπουλου «Οι κυνηγοί» και «Ταξίδι στα Κύθηρα», ενώ κέρδισε βραβείο Α’ γυναικείου ρόλου στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης με την ταινία «Τα παιδιά της χελιδόνας» του Κώστα Βρεττάκου, το 1987. Στην μικρή οθόνη, πρωταγωνίστησε στα σήριαλ του MEGA «Μάνα είναι μόνο μία», ενώ συμμετείχε το 2023 στο σήριαλ της Cosmote TV «Έτερος Εγώ – Νέμεσις».
Τιμήθηκε με το Βραβείο Συνολικής Προσφοράς στις 16 Ιουνίου 2021, στην Τελετή Απονομής των Βραβείων ΙΡΙΣ από την Ελληνική Ακαδημία Κινηματογράφου. Το βραβείο παρέδωσε ο πρόεδρος του Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών, Σπύρος Μπιμπίλας, μαζί με τον πρόεδρο της Ακαδημίας, Γιώργο Τσεμπερόπουλο, στην ηθοποιό που με την «ρώμη της παρουσίας της σφράγισε μια σειρά κινηματογραφικών ειδών», όπως ανέφερε χαρακτηριστικά.
Υπήρξε παντρεμένη με τον Δήμο Μπότσαρη, πρώην βουλευτή και δήμαρχο Σπάτων και σύντροφος του Ανδρέα Μπάρκουλη.
ΠΗΓΗ: Αθήνα984