Ίσως λόγω του γεγονότος ότι το σουβλιστό αρνί ήταν παραδοσιακά από τα πιο δημοφιλή εορταστικά εδέσματα των Ελλήνων, που άντεξε μάλιστα ως τις μέρες μας, ο τρόπος που γιόρταζαν οι πρόγονοί μας το Πάσχα μάς είναι πολύ πιο γνώριμος απ’ ό,τι άλλες γιορτές, όπως για παράδειγμα τα Χριστούγεννα και η Πρωτοχρονιά.
Το άρθρο της ιστορικού, Λίζα Μιχελή στις «Νέες Εποχές» του «ΒΗΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ», στις 29 Δεκεμβρίου 1991, μάς δίνει δυσεύρετες πληροφορίες.
«Κυκλοφορώντας στους αθηναϊκούς δρόμους των περασμένων αιώνων, μέσ’ από τις σελίδες των περιηγητικών βιβλίων που αποτύπωσαν εικονογραφικά την πόλη, συναντάμε την Αθήνα ντυμένη με τη φορεσιά του Δεκαπενταύγουστου, του Πάσχα, της Καθαρής Δευτέρας, της Αποκριάς.
»Τα Χριστούγεννα όμως απουσιάζουν ολοκληρωτικά απ’ τις απεικονίσεις αυτές, κι η σιωπή επεκτείνεται και στα κείμενα των ξένων περιηγητών: η χειμωνιάτικη σπιτική γιορτή, που γιορταζόταν ‘κεκλεισμένων των θυρών’, δεν έτυχε να περιγραφεί από κανένα».
Η Λίζα Μιχελή οδηγείται με την έρευνά της στις σελίδες των απομνημονευμάτων του Παναγή Σκουζέ, με τίτλο «Χρονικό της σκλαβωμένης Αθήνας», μέσα από τα οποία προκύπτουν αναφορές στα Χριστούγεννα της Αθήνας, του 18ου αιώνα.
Χριστουγεννιάτικος έρανος
«Ήταν και ένα συνήθιο εις Αθήνα, οι άρχοντες προεστοί, εις την παραμονήν των Χριστουγέννων και εις την Ανάστασιν του Χριστού, εδιόριζαν δύο νυκοκυραίους και έναν κληρικό και τους έδιναν την άδεια να περιέλθουν τα εσινάφια (σ.σ. συντεχνίες) και όλη την πόλη, να συνάξουν ό,τι προαιρείται ο καθένας. Ομοίως και από τους επιτρόπους των εκκλησιών, να δίνουν κάτι από τα συναγμένα της εκκλησίας.
»Και μ’ αυτά τα συναγμένα αγόραζαν παπούτσια, μανδήλια δια τες γυναίκες, φέσια και λοιπά, και εις ολίγα χρήματα. Και τα εμοίραζαν εις αυτούς τους κατοικούντας δυστυχείς εις τες ενορίες και εις μερικούς ευγενείς ξεπεσμένους…»
Όπως αναφέρει η Μιχελή, πέρα από την αναφορά σε αυτό το τοπικό αυτοδιοικητικό έθιμο, ο Σκουζές δεν δίνει άλλες πληροφορίες.
ΠΗΓΗ: https://www.tovima.gr/2021/12/28/culture/pos-giortazan-oi-ellines-ta-xristougenna-kai-tin-protoxronia-stin-tourkokratia-kai-tin-apeleytherosi/