Να ρίξουμε μία ματιά στις Θεατρικές πρεμιέρες Δεκεμβρίου.
Προτού δημιουργηθεί ο κόσμος, δύο μοναχικά πλάσματα ζουν ανάμεσα στο φως και το σκοτάδι. Οι ΤΙΤΑΝΕΣ είναι η παράσταση-φόρος τιμής του Ευριπίδη Λασκαρίδη σε κάθε αποτυχημένη προσπάθεια να καταλάβουμε. Υπάρχει ένα σημείο όπου το φως και το σκοτάδι συναντιούνται.
Μήπως είμαστε όλοι ΤΙΤΑΝΕΣ; Ο Ευριπίδης Λασκαρίδης επιστρέφει σε μία παράσταση του 2017 για να μιλήσει για θεούς και θνητούς το παράξενο έτος 2021. Στην Κεντρική Σκηνή της Στέγης οι ΤΙΤΑΝΕΣ του μας ανεβάζουν στη σκηνή και μας μιλούν για σκοτάδι και φως από 8 έως 12 Δεκεμβρίου. Τι έχει αλλάξει μέσα σε αυτά τα χρόνια και επανέρχεται με θέρμη σε αυτό το έργο;
O Λασκαρίδης αναφέρει για την επανεκκίνηση των ΤΙΤΑΝΩΝ: «Τίποτα δεν μοιάζει να είναι ίδιο πια. Και το πιο απλό άγγιγμα ακολουθείται από δισταγμό, μια βαθιά εκπνοή μπορεί να φέρει αμηχανία. Δεν συναντιόμαστε όπως παλιά κι όμως η επιθυμία για εγγύτητα δεν σβήνει. Με τους ΤΙΤΑΝΕΣ από το καλοκαίρι του ‘17 ταξιδέψαμε σε δώδεκα χώρες, από τον Καναδά ως το Χονγκ Κονγκ. Τελευταία φορά που παρουσιάστηκε ήταν τον Φλεβάρη του ’20 στo Teatros del Canal στη Μαδρίτη, όταν στις ειδήσεις ακούγαμε για έναν ιό που επέβαλε την απομόνωση. Πριν καλά καλά το καταλάβουμε, το πλησίασμα, ακόμη και το πιο απλό ακούμπημα, έγιναν ανεπίτρεπτα.
Μοιάζει αυτή η εποχή να πέρασε και τα σώματα να μπορούν να ξανασμίξουν χωρίς τόσες αναχαιτίσεις. Στους ΤΙΤΑΝΕΣ οι δυο μας ήρωες — αυτοί οι δυο ανάποδοι και αχώριστοι θεοί — ψάχνουν απ’ την αρχή να βρουν τρόπο να συναντηθούν. Ο εναγκαλισμός τους στο τέλος είναι εναγώνιος και επεισοδιακός, μοιάζει σαν να τα καταφέρνουν επιτέλους να είναι και πάλι μαζί. Έχουν αλλάξει όλα γύρω μας πολύ κι αναζητούμε από την τέχνη να μας βοηθήσει να φανταστούμε τον κόσμο του αύριο. Η γειτνίαση ήταν πάντα φορτισμένη με ένταση, ειδικά στο σημείο όπου το φως που έρχεται, συναντά το σκοτάδι που φεύγει.»
Σκηνοθεσία, Χορογραφία & Σκηνογραφία: Ευριπίδης Λασκαρίδης / Ερμηνεύουν οι: Ευριπίδης Λασκαρίδης & Δημήτρης Ματσούκας
Αιολική γη του Ηλία Βενέζη στο Θέατρο Rex – Σκηνή «Μαρίκα Κοτοπούλη» από 11 Δεκεμβρίου.
Μια παράσταση-αναπόληση της παιδικής αθωότητας αλλά και μνήμης του αποχωρισμού από τη γενέθλια γη της Μικρασίας λίγα χρόνια πριν από τη Μεγάλη Καταστροφή, από την οποία συμπληρώνονται φέτος 100 χρόνια.
Το Εθνικό Θέατρο ανοίγει αυλαία στη Σκηνή «Μαρίκα Κοτοπούλη» με το έργο του Ηλία Βενέζη, Αιολική γη, ένα μωσαϊκό από μνήμες, συναρπαστικές ιστορίες και παραμύθια από την Ανατολή. Το έργο παρουσιάζεται για πρώτη φορά στο Εθνικό Θέατρο σε διασκευή Σάββα Κυριακίδη, με συνεργάτη στη διασκευή τον Δημήτρη Χαλιώτη, και σκηνοθεσία Τάκη Τζαμαργιά.
Στη Σκηνή θα ζωντανέψουν με την τεχνική της sand art (βιντεο-ζωγραφική με άμμο) εντυπωσιακές εικόνες από τα πρώτα χρόνια της ζωής του συγγραφέα στις Κυδωνίες της Μικράς Ασίας από τις αρχές του 20ού αιώνα μέχρι το 1914, όταν άρχισαν οι πρώτοι διωγμοί.
Η Αιολική Γη ξεπηδάει από τις ρίζες των δέντρων της Ανατολής, από τα βουνά της Μικρασίας που τα λένε Κιμιντένια και ταξιδεύει από το κτήμα του παππού και της γιαγιάς στα κύματα του Αιγαίου. Έτσι όπως ταξιδεύει και η ψυχή του μικρού Πέτρου, που παρέα με την αγαπημένη αδελφή του, ακούει τις μυστικές φωνές της φύσης, τα καλέσματα των σπηλιών και των φαραγγιών και αφουγκράζεται τους ήχους της γης και του νερού.
Διανομή (αλφαβητικά) Γιαγιά: Αλίκη Αλεξανδράκη, Kυνηγός: Κωνσταντίνος Γαβαλάς, Nτόρις; Χαρά-Μάτα Γιαννάτου, Λένα, Πρόσφυγας: Μαρία Δελετζέ, Λαζός, Άντρας στα Κιμιντένια : Κωστής Καλλιβρετάκης, Παππούς: Θοδωρής Κατσαφάδος, Αλής Β΄, Τούρκος Β΄, Άντρας στα Κιμιντένια: Παναγιώτης Κατσώλης, Αλής, Πρόσφυγας: Νίκος Καρδώνης, Μητέρα, Μάνα Παγίδα: Γιασεμί Κηλαηδόνη, Ανθίππη, Μαρία, Πρόσφυγας: Κλεοπάτρα Μάρκου, Γυναίκα Αλή, Θίσβη, Πρόσφυγας: Έλενα Μαρσίδου, Bηλαράς: Δημήτρης Μαύρος, Αντώνης Παγίδας: Μάξιμος Μουμούρης, Άνθρωπος της Φελούκας, Άντρας στα Κιμιντένια : Δημήτρης Ντάσκας, Γιωσήφ: Δημοσθένης Παπαδόπουλος, Στέφανος, Πρόσφυγας: Δημήτρης Παπανικολάου, Γαρμπής, Άντρας στα Κιμιντένια: Θανάσης Ραφτόπουλος, Τούρκος Α΄, Άντρας στα Κιμιντένια: Τάσος Ροδοβίτης, Τούρκος Β΄, Άντρας στα Κιμιντένια: Χρήστος Παπαδόπουλος, Πέτρος: Μιχάλης Συριόπουλος, Χρήστος Παπαδόπουλος, Αγάπη, Αλεξάνδρα Γούτα, Πρόσφυγας: Βικτώρια Φώτα, Άρτεμη: Γαλήνη Χατζηπασχάλη
Hμέρες και ώρες παραστάσεων: Τετάρτη και Κυριακή στις 19:00, Πέμπτη, Παρασκευή, Σάββατο στις 20:30
Τα «Μαθήματα κωμωδίας» είναι το νέο έργο του Θοδωρή Αθερίδη που παρουσιάζεται σε δική του σκηνοθεσία, στο θέατρο Μικρό Παλλάς από την Παρασκευή 3 Δεκεμβρίου. Πρωταγωνιστούν: Θοδωρής Αθερίδης, Δήμητρα Ματσούκα, Αντώνης Κρόμπας, Δημήτρης Σαμόλης, Αναστασία Τσιλιμπίου.
Πρόκειται για μια ξεκαρδιστική κωμωδία που διεισδύει στο χώρο της εκπαίδευσης των ηθοποιών που θέλουν να μάθουν πως να κάνουν κωμωδία.
Οι αυτοσχεδιασμοί και οι ασκήσεις τους καθώς και η διαμόρφωση των σχέσεων μεταξύ τους, είναι ο κύριος άξονας της αφήγησης, μιας σημερινής ιστορίας, όπου οι ήρωές της αντιστέκονται με τον τρόπο που μπορεί ο καθένας στο ζοφερό τοπίο των καιρών μας.
Απάντηση με γέλιο αντιπροτείνει ο συγγραφέας με το ένατο κατά σειρά θεατρικό του έργο, έξι χρόνια μετά το «Δόξα πατρή», εκφράζοντας την άποψη του πως «το να μάθεις να γελάς μ αυτό που σε βασανίζει, σε οδηγεί στην λύση και στην κάθαρση».
Ημέρες & Ώρες Παραστάσεων: Τετάρτη, Κυριακή: 20:00, Πέμπτη & Παρασκευή: 21:00, Σάββατο: 18:00 & 21:00
Το Θέατρο του Νέου Κόσμου παρουσιάζει από 13 Δεκεμβρίου στον Κάτω Χώρο του θεάτρου το «Η εκπαίδευση εις τα του οίκου δια νεαράς κορασίδας» σε σκηνοθεσία των Χάρη Κρεμμύδα και Θανάση Ζερίτη.
Η παράσταση αφηγείται τις ιστορίες Ελληνίδων από την αρχαιότητα μέχρι και σήμερα – επιμελώς αποσιωπημένες – που αντιστάθηκαν στο παραδοσιακό σχήμα της υποτακτικής συζύγου και νίκησαν. Ιστορίες Ελληνίδων που προσπάθησαν ν’ αντισταθούν και φιμώθηκαν. Γυναίκες που παλεύουν καθημερινά να αποδείξουν την επάρκεια του φύλου τους. Στιγμές από τον αέναο αγώνα της γυναικείας χειραφέτησης που άλλαξαν συνειδήσεις. Από τα μαθήματα οικιακής οικονομίας και τη λαϊκή κουλτούρα που διαμόρφωσαν και συντήρησαν την υποβαθμισμένη θέση της γυναίκας στο συλλογικό ασυνείδητο, μέχρι την Καλλιρρόη Παρρέν και την Αύρα Θεοδωροπούλου που έθεσαν τις βάσεις του φεμινισμού στη χώρα μας.
Τρεις γυναίκες από σκηνής, μας αφηγούνται και αναρωτιούνται μαζί μας: Πώς θα είχε διαμορφωθεί η πραγματικότητα, αν διδασκόμασταν την ιστορία από τα μάτια των γυναικών που κόντρα σε όλα τα στερεότυπα, άφησαν το χέρι και πάτησαν στα πόδια τους;
Σκηνοθεσία Χάρης Κρεμμύδας, Θανάσης Ζερίτης, Συγγραφή και επιμέλεια κειμένων Νεφέλη Μαϊστράλη. Παίζουν: Ελένη Κουτσιούμπα, Νεφέλη Μαϊστράλη, Αριστέα Σταφυλαράκη
Μετά τις δύο αποκλειστικά διαδικτυακές παραστάσεις live streaming στο Εθνικό Θέατρο και τις εξαιρετικές κριτικές που έλαβε, ο Κοτζάμπασης του Καστρόπυργου του Μ. Καραγάτση, σε σκηνοθεσία Δημήτρη Τάρλοου και διασκευή για το θέατρο του Θανάση Τριαρίδη, έρχεται ζωντανά πια στο θέατρο Πορεία στις 8 Δεκεμβρίου, με ένα καστ 18 ηθοποιών και μουσικών!
Η ελεγεία του φόβου
Η καταπληκτική τριλογία του Καραγάτση για τον αγώνα του ’21, με έντονα στοιχεία αυτοβιογραφίας μιας και αναφέρεται στον προπάππου του Μήτρο Ροδόπουλο, πραγματικό πρόσωπο της επανάστασης, ζωντανεύει επί σκηνής και πραγματεύεται με τολμηρό τρόπο τις αρετές αλλά και τα σκοτεινά σημεία του Αγώνα. Ο Γιώργος Χριστοδούλου είναι ο Μίχαλος Ρούσης, ο ήρωας, ο προδότης κι εξωμότης, ο εραστής και ο ηττημένος μιας ολόκληρης μυθιστορηματικής ζωής και εποχής.
Ο σκηνοθέτης σημειώνει Δημήτρης Τάρλοου σημειώνει: Ο Κοτζάμπασης του Καστρόπυργου είναι μια ελεγεία πάνω στον ανθρώπινο φόβο. Με φόντο την ελληνική επανάσταση, ο Μ. Καραγάτσης μιλάει με τόλμη για την πολυπλοκότητα της ανθρώπινης φύσης, για την Ιστορία που ρέει σαν ορμητικό ποτάμι και μας ξεπερνά, για τη ζωή που αφήνουμε να γλιστρήσει μέσα από τα χέρια μας, για την αφόρητη τυχαιότητα της ύπαρξης, για τον ηρωισμό ως ατύχημα, για την ελευθερία ως άπιαστο όνειρο. Ο Θανάσης Τριαρίδης, που ανέλαβε τη θεατρική διασκευή, παραδίδει ένα πολύ ενδιαφέρον έργο, καθώς κινείται διαρκώς στις παρυφές ενός εφιάλτη. Θα μπορούσε και να ονομάζεται «Στο μυαλό του Μίχαλου Ρούση». Η σκηνοθεσία επιχειρεί να συλλάβει τους χαρακτήρες ως ονειρικά όντα, σε κρίσιμες στιγμές της ύπαρξης. Η αποδοχή της υποκειμενικότητας είναι το κλειδί για να κατορθώσουμε να συνδιαλεχθούμε με την ιστορία μας, τη βιολογική μας ταυτότητα. Όλοι και όλα είναι και κάτι άλλο από αυτό που φαίνονται. Ο κωμικοτραγικός επίλογος της ζωής του Μίχαλου Ρούση είναι απλώς μια υπενθύμιση της ανθρώπινης ματαιότητας, της αβάσταχτης ελαφρότητας της ύπαρξής μας.
Παίζουν: Κώστας Βασαρδάνης, Ξανθή Γεωργίου, Θανάσης Δόβρης , Δημήτρης Ήμελλος, Δημήτρης Καπουράνης, Βίκυ Κατσίκα, Χρήστος Μαλάκης, Γιώργος Μπινιάρης, Δημήτρης Μπίτος, Λεωνή Ξεροβάσιλα, Αρετή Πασχάλη, Γιάννης Ποιμενίδης, Μελισσάνθη Ρεγκούκου, Γιώργος Χριστοδούλου
8 Δεκεμβρίου – 16 Ιανουαρίου 2022, Θέατρο Πορεία at Victoria
«Μικροί πυροβολισμοί μέσα στη νύχτα» του Γιάννη Καλαβριανού από 13 Δεκεμβρίου στο Θέατρο Τέχνης στη Φρυνίχου. Κεντρικό θέμα της νέας παράστασης του Γιάννη Καλαβριανού είναι η ιστορία ενός αδικημένου ανθρώπου, η τρομακτική δύναμη που μπορεί να αποκτήσει η φωνή του ενός, αλλά και τα άκρα στα οποία μπορεί να φτάσει μία λογική απαίτηση.
Έμπνευση για το νέο έργο αποτέλεσε ένα από τα σημαντικότερα κείμενα της γερμανικής λογοτεχνίας, η νουβέλα «Μίχαελ Κόλχαας» του Χάινριχ Φον Κλάιστ, η οποία βασίστηκε στην αληθινή ιστορία ενός εμπόρου αλόγων, που έζησε στη Σαξονία τον 16ο αιώνα.
Η ιστορία του Κόλχαας:
Μεταφερόμαστε στον 16ο αιώνα, όταν ένας φιλήσυχος και νομοταγής πολίτης, ο εκτροφέας αλόγων Μίχαελ Κόλχαας, ξεκινά από το χωριό του στο Βρανδεμβρούργο,
για να πουλήσει στη γειτονική Σαξονία, τα άλογα που με πολύ κόπο εξέθρεψε. Ο νέος άρχοντας της περιοχής όμως, του κλείνει τον δρόμο και του ζητά χρήματα και άδεια διέλευσης για να του επιτρέψει να συνεχίσει. Ο Κόλχαας, που δεν είχε τίποτε από τα δύο, προτείνει να τον αφήσουν να περάσει για μία φορά και να τα φέρει επιστρέφοντας, αφήνοντας ως εγγύηση τα δύο καλύτερα άλογά του. Όταν γυρίζει όμως, τα βρίσκει εξαθλιωμένα, αφού τα είχαν υποχρεώσει σε εξαντλητικές εργασίες και ζητά να αποζημιωθεί. Ο άρχοντας τον ταπεινώνει, τον διώχνει και σκοτώνει τη γυναίκα του. Ο Κόλχαας προσπαθεί με κάθε έννομο τρόπο να δικαιωθεί.
Κείμενο-Σκηνοθεσία: Γιάννης Καλαβριανός. Παίζουν: Γιώργος Γλάστρας, Χριστίνα Μαξούρη, Μάνος Πετράκης, Γιώργος Σαββίδης. Μουσικός επί σκηνής: Σταύρος Διαμαντόπουλος
Το «Sexy Laundry» της Michele Riml με τους Σπύρο Παπαδόπουλο και Δάφνη Λαμπρόγιαννη κάνει πρεμιέρα στις 9 Δεκεμβρίου στο Θέατρο Κάππα
Οι δύο τους συναντιούνται πρώτη φορά επί σκηνής, με αφορμή την τρυφερή κωμωδία της Michele Riml, «Sexy Laundry», που παρουσιάζεται για πρώτη φορά στην Ελλάδα. Το “Sexy Laundry” είναι μια ξεκαρδιστική, όσο και συγκινητική κωμωδία, που έχουν παρακολουθήσει ήδη εκατομμύρια θεατές σε πάνω από 20 χώρες ανά τον κόσμο, ενώ έχει αποσπάσει διθυραμβικά σχόλια από κοινό και κριτικούς.
Ο Λάρυ και η Άλις σ’ ένα δωμάτιο πολυτελούς ξενοδοχείου, και με το εγχειρίδιο ΣΕΞ ΓΙΑ ΑΡΧΑΡΙΟΥΣ ανά χείρας, αμήχανοι, αξιοθρήνητοι και αξιολάτρευτοι, προσπαθούν να βρουν τις απαντήσεις… και το ερωτικό πάθος που έχει …ατονήσει με το πέρασμα του χρόνου.
Σκηνοθεσία: Σπύρος Παπαδόπουλος. Μετάφραση: Νικολέτα Κοτσαηλίδου
Ημέρες και ώρες παραστάσεων: Τετάρτη 19:00 (λαϊκή απογευματινή), Πέμπτη 21:00, Παρασκευή 21:00, Σάββατο 18:00 και 21:00, Κυριακή 20:00
«8 γυναίκες», το διάσημο θεατρικό έργο του Γάλλου συγγραφέα Ρομπέρ Τομά, παρουσιάζεται σε σκηνοθεσία Πέτρου Ζούλια από την 1η Δεκεμβρίου, στο θέατρο Αλίκη, με ένα ισχυρό θίασο γυναικών.
Η δράση εκτυλίσσεται με καταιγιστικό ρυθμό και ο συγγραφέας συνδυάζει με αριστοτεχνική δεξιότητα το θρίλερ, το μελόδραμα, το μυστήριο και τη φάρσα. Οι «8 γυναίκες» έχουν χαρακτηριστεί ως ένα κωμικό, αστυνομικό έργο, στην πραγματικότητα όμως ξεπερνάει αυτή την απλή ετικέτα και αποδεικνύει τελικά ότι εμπεριέχει όλες τις μορφές θεάτρου. Με διάθεση σάτιρας των παγιωμένων αστικών προτύπων, με τάση διακωμώδησης των στερεότυπων της κοινωνίας και με μία διαρκή έμφαση στην αριστοκρατική, πλην όμως τόσο επικίνδυνη λατρεία της μεγαλοαστικής τάξης για το χρήμα, το έργο μετουσιώνεται σε ένα σαρκαστικό κοινωνικό σχόλιο. Ίσως γι’ αυτό παραμένει το ίδιο δημοφιλές για περισσότερα από 70 χρόνια, δηλαδή από το τέλος της δεκαετίας του ’50, όταν οι «8 γυναίκες» συστήθηκαν πρώτη φορά στο κοινό. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο ότι συγκαταλέγεται στα πιο ωραία κείμενα της κλασσικής γαλλικής λογοτεχνίας και διδάσκεται και στα γαλλικά πανεπιστήμια, στη θεατρολογία!
Το έργο διαδραματίζεται σε μια απομονωμένη έπαυλη, παραμονή Χριστουγέννων. Με αφορμή την οικογενειακή γιορτή, βρίσκονται στο ίδιο σπίτι, η Γκάμπυ, σύζυγος του μεγαλοεργοστασιάρχη Μαρσέλ, οι δυο του κόρες, Σουζάνα και Κατρίν, η γεροντοκόρη κουνιάδα του, Αυγουστίνα, η πεθερά του, η απρόσκλητη και ανεπιθύμητη αδελφή του, Πιερέτ και το υπηρετικό τους προσωπικό. Η επιστήθια οικονόμος, μαντάμ Σανέλ και η όμορφη καμαριέρα Λουίζ. Ο οικοδεσπότης Μαρσέλ, μοναδικός άνδρας του σπιτιού, βρίσκεται άγρια δολοφονημένος στο δωμάτιό του. Η αστυνομία, εξαιτίας της κακοκαιρίας, δε μπορεί να φτάσει και η συνύπαρξη των γυναικών αρχίζει να ξερνά μυστικά και ψέματα για τη σχέση τους με τον άτυχο νεκρό.
Διανομή (με αλφαβητική σειρά): Ιωάννα Ασημακοπούλου, Κάτια Γκουλιώνη, Ναταλία Δραγούμη, Γεωργία Καλλέργη, Νικολέττα Κοτσαηλίδου, Άννα Κωνσταντίνου, Ευφροσύνη Σακελλαρίου, Μαρίνα Ψάλτη. Μετάφραση : Αντώνης Γαλέος, Σκηνοθεσία : Πέτρος Ζούλιας
«Το Μυστήριο της Μαρί Ροζέ», για πρώτη φορά στην Ελλάδα το αριστούργημα του Έντγκαρ Άλλαν Πόε απο 1η Δεκεμβρίου στο θέατρο Δρόμος.
Την περίοδο του μεσοπολέμου το άψυχο σώμα μιας νεαρής γυναίκας επιπλέει στις όχθες του Σηκουάνα. Ο Ιππότης Αύγουστος Ντυπέν αναλαμβάνει δράση…
Το σώμα μιας νεαρής γυναίκας, αγνώστων λοιπών στοιχείων, βρέθηκε να επιπλέει στις όχθες του Σηκουάνα στο Παρίσι. Η νεαρή γυναίκα είχε χτυπηθεί βίαια και πετάχτηκε στο ποτάμι. Μέρος του φορέματός της είχε αφαιρεθεί και χρησιμοποιήθηκε αντί σχοινιού για να συρθεί το άψυχο σώμα της στην όχθη του ποταμιού.
Πολυάριθμοι μάρτυρες κατέθεσαν ότι άκουσαν τις φωνές της ή είδαν το πιθανό δολοφόνο, με αποτέλεσμα όλοι να είναι ύποπτοι. Έτσι, οι έρευνες της αστυνομίας βρίσκονται μπροστά σε ένα απόλυτο αδιέξοδο οπότε ο Αστυνομικός Διευθυντής του Παρισιού ζητά από τον άνθρωπο που τον είχε βοηθήσει στη διαλεύκανση των φόνων της οδού Μοργκ, Αύγουστο Ντυπέν, αυτόν τον ευφυή, εκκεντρικό, περιθωριακό διανοούμενο ιδιωτικό αστυνομικό ερευνητή και μαζί αναλαμβάνουν να διαλευκάνουν το μυστήριο της δολοφονίας της.
Μετάφραση, Θεατρική Απόδοση, Σκηνοθεσία: Εμμανουήλ Γ. Μαύρος / Διανομή (με σειρά εμφάνισης):Στέφανος Κακαβούλης, Μυρσίνη Μορέλλι, Γιάννης Τσούτσιας, Σάββας Πογιατζής, Ναταλία Βογιατζόγλου, Στυλιανή Κλείδωνα, Παναγιώτης Μόσχος
Ο Παντελής Φλατσούσης, μετά τη θερμή υποδοχή της παράστασης «Εθνικό Ντεφιλέ» που παρουσίασε στο Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου 2021, συνεχίζει να διερευνά τα όρια μεταξύ μυθοπλασίας και θεάτρου ντοκιμαντέρ, σκηνοθετώντας αυτήν τη φορά μία παράσταση βασισμένη στο μυθιστόρημα Λάθος Χώρα του Gazmend Kapllani.
Στο Λάθος Χώρα, που παρουσιάζει από από 2 Δεκεμβρίου στο θέατρο Πόρτα, (2018) του Gazmend Kapllani ο Καρλ και ο Φρεντερίκ, δύο αδέλφια από το Τερς της Αλβανίας, μια φανταστική κωμόπολη που κουβαλάει τα έντονα χνάρια της Βαλκανικής ιστορίας από την Οθωμανική Αυτοκρατορία μέχρι τις ημέρες μας, επανενώνονται έπειτα από χρόνια στα πάτρια εδάφη, καθώς ο πρώτος έχει ακολουθήσει το μεγάλο κύμα μετανάστευσης που γέννησε η κατάρρευση του ανατολικού μπλοκ. Κι ενώ ετοιμάζονται να θάψουν τον νεκρό πατέρα τους, «ξεθάβουν» ανομολόγητα απωθημένα και εκ διαμέτρου αντίθετες εκδοχές του παρελθόντος.
Ποια σώματα σηματοδοτούνται ως <<άλλα>> στις δυτικές και πιο συγκεκριμένα στην ελληνική κοινωνία; Με ποιους τρόπους οι μεταναστευτικές ροές έχουν διαφοροποιήσει την έννοια του <<άλλου>> και την αντιμετώπισή του από αυτες τις κοινωνίες; Το ελληνικό κράτος από την σύστασή του αποτελεί μεταναστευτικό κόμβο. Άνθρωποι έρχονται, άνθρωποι φεύγουν, άνθρωποι μένουν, ζωές διασταυρώνονται και χωρίζουν. Ειδικά από το τέλος του Ψυχρού Πολέμου η χώρα μας αποτελεί χώρα υποδοχής μεταναστών, ανθρώπων που, επιχειρώντας να αλλάξουν τις ζωές τους, αλλάζουν ταυτόχρονα και την κοινωνική πραγματικότητα της χώρας υποδοχής. Πώς δέχτηκαν οι Έλληνες τους μετανάστες των αρχών της δεκαετίας του ’90, αλλά και πώς οι ίδιοι οι μετανάστες διαμόρφωσαν τις ζωές τους στον καινούριο τους τόπο; Άραγε το φαινόμενο της μετανάστευσης έχει κάνει την ελληνική κοινωνία μία πιο συμπεριληπτική κοινωνία ή έχει εντείνει φαινόμενα φοβικά απέναντι σε ό,τι ορίζεται ως διαφορετικό από το κυρίαρχο αφήγημα;
Η παράσταση Λάθος Χώρα, με αφετηρία το ομότιτλο μυθιστόρημα του Gazmend Kapllani, το οποίο αντιπαραβάλλεται με προσωπικές ιστορίες των ίδιων των ηθοποιών της παράστασης, επιχειρεί να εξερευνήσει τα παραπάνω ερωτήματα αλλά και τους τρόπους, με τους οποίους αλληλοδιαπλέκονται η μυθοπλασία με την πραγματικότητα, το ατομικό με το συλλογικό βίωμα και η ιστορία με την καθημερινότητα.
Ηθοποιοί: Έλιο Φοίβος Μπέικο, Ντέμπορα Οντόγκ, Θωμάς Σιέκας
To The Show από 13 Δεκεμβρίου στο Μπάγκειον. To The Show είναι ένας τόπος μαγικός. Με εντυπωσιακό διάκοσμο και φανταχτερά ρούχα. Εκεί βασιλεύει η χυδαία τηλεπερσόνα του Παρουσιαστή.
The Show! Ένας live μαραθώνιος διαγωνισμός χορού, μέχρι τελικής πτώσης. Ανάμεσά στα 142 ζευγάρια που διαγωνίζονται για 2 μήνες, βρίσκονται η Γκλόρια κι ο Ρόμπερτ, ο Μάριο και η Τζάκυ, ο Τζο και η Ρούμπυ, η Άλις κι ο Τζούλιαν. Προσπαθούν λυσσαλέα για να ξεπεράσουν τα σωματικά και ψυχικά τους όρια, να αντέξουν την εξουθένωση από τις ατελείωτες και συνεχόμενες ώρες χορού, υπομένοντας την κακοποιητική και εξευτελιστική πρακτική του Παρουσιαστή. Κίνητρό τους το έπαθλο των 12.000 ευρώ, τα δώρα των χορηγών ή απλώς τα 7 δωρεάν γεύματα την ημέρα.
Κείμενο: Κατερίνα Παπαναστασάτου, Σκηνοθεσία: Παντελής Δεντάκης
Ηθοποιοί: Λεωνίδας Αργυρόπουλος, Ελένη Δαφνή, Στέλιος Δημόπουλος, Μάνθος Καλαντζής, Δημήτρης Κολλιός, Βάσια Λακουμέντα, Κατερίνα Λούβαρη-Φασόη, Γιώργος Μπουφίδης,Μαργαρίτα Σάββα
Στα videos εμφανίζονται: Πέπη Οικονομοπούλου,Κατερίνα Παπαναστασάτου
Θέατρο Μπάγκειον: Ξενοδοχείο Μπάγκειον, Πλατεία Ομονοίας 18, Αθήνα, τηλ.κρατήσεων: 6937383530 – 6941407597 / Παραστάσεις κάθε Δευτέρα & Τρίτη στις 21:00
«Τρομεροί Γονείς» του Ζαν Κοκτώ στο Θέατρο RADAR | Πρεμιέρα 9 Δεκεμβρίου
Το έργο του Ζαν Κοκτώ «Τρομεροί Γονείς» ανεβάζει η Αναστασία Παπαστάθη στο θέατρο RADAR σε μια καινούργια προσέγγιση όπου η δράση του έργου μεταφέρεται από το Παρίσι του 1938 (χρονιά που γράφτηκε το έργο) στην Αθήνα του σήμερα.
Ένα έργο για τις οικογενειακές σχέσεις, για την δύναμη του έρωτα και την ατομική ελευθερία.
Η μάνα αποξενωμένη από τον άντρα της, έχει εξαρτηθεί από τον γιο της. Η ανύπανδρη αδερφή της που ζει μαζί τους έχει αναλάβει να τους συντηρεί αφού κανείς δεν εργάζεται σε αυτό το σπίτι και εκείνη είναι η μόνη που μπορεί να διαχειριστεί την περιουσία από την κληρονομιά που άφησε ο πλούσιος θείος στις δυο αδερφές. Όλα δείχνουν ισορροπημένα σε αυτή την οικογένεια. Η διαβητική μάνα χειραγωγεί μέσω της αρρώστιας της και της κυκλοθυμίας της, η θεία ελέγχει με την εξουσία του χρήματος και την εμμονή της για την τάξη και ο μπαμπάς καλύπτει την μοναξιά του με μικρές αποδράσεις σε εξωσυζυγικές σχέσεις.
Τι γίνεται όμως όταν ο γιος ερωτεύεται και θέλει να σπάσει τα δεσμά της οικογένειας;
Παίζουν: Χρήστος Ευθυμίου, Μαρία Μαυροματάκη, Αναστασία Παπαστάθη, Αντώνης Καραθανασόπουλος, Ευδοκία Ασπρομάλλη
«Τα γεγονότα» στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά τη Δευτέρα 6 και την Τρίτη 7 Δεκεμβρίου
«Τα γεγονότα», το σπουδαίο και ανατρεπτικό έργο του διεθνούς φήμης Σκoτσέζου θεατρικού συγγραφέα Ντέιβιντ Γκρεγκ, σε μουσική και στίχους του Τζων Μπράουν, επανέρχεται για δεύτερη χρονιά.
Στην δύσκολη περσινή θεατρική περίοδο του lockdown, η παράσταση παρουσιάστηκε μέσω livestreaming από την Εναλλακτική Σκηνή της Εθνικής Λυρικής Σκηνής γνωρίζοντας μεγάλη επιτυχία. Στη φετινή θεατρική περίοδο θα παρουσιαστεί σε οκτώ Δημοτικά Περιφερειακά Θέατρα, ενώ το κοινό της Αθήνας και του Πειραιά θα έχει τη δυνατότητα να την παρακολουθήσει στο Δημοτικό Θέατρο του Πειραιά, 6 και 7 Δεκεμβρίου.
«Τα γεγονότα» είναι ένα πολιτικό έργο, που εξετάζει την άνοδο της ακροδεξιάς και της ξενοφοβίας μέσα από μια απόπειρα να προσεγγίσει το ίδιο το «τέρας». Στο έργο πρωταγωνιστικό ρόλο έχουν τοπικές χορωδίες από όλη την Ελλάδα που συμμετέχουν επί σκηνής με μουσικά κομμάτια που έχουν διδαχθεί – χωρίς όμως να γνωρίζουν το περιεχόμενο του έργου. Για να επιτευχθεί αυτό σε κάθε παράσταση συμμετέχει μια νέα χορωδία.
Σύνοψη: Η Κλαίρη, μια δασκάλα που στον ελεύθερο χρόνο της διευθύνει μια τοπική ερασιτεχνική χορωδία αποτελούμενη από μετανάστες και άτομα από ευπαθείς κοινωνικές ομάδες, πιστεύει πως υπάρχει μια εξήγηση για ό,τι συμβαίνει στον κόσμο. Μια μέρα ένας νεαρός ντόπιος θα εισβάλει ένοπλος στην αίθουσα προβών της και θα ανοίξει πυρ. Η Κλαίρη θα είναι η μοναδική επιζήσασα και το μόνο πράγμα που θέλει να κάνει, είναι να καταλάβει το γιατί.
Εμπνευσμένο από τη μαζική σφαγή 69 ατόμων από τον Άντερς Μπρέιβικ το 2011 στη Νορβηγία, το έργο επιχειρεί να κατανοήσει το αδιανόητο της απώλειας και να εξερευνήσει τα όρια της συγγνώμης ενώπιον μιας θηριωδίας. Τη σκηνοθεσία και τη μετάφραση υπογράφει ο Αλέξανδρος Ραπτοτάσιος, ενώ η μουσική επιμέλεια, η διδασκαλία των χορωδιών και η διασκευή της μουσικής και των στίχων είναι του Κωνσταντίνου Θωμαΐδη.
Με τους Αγλαΐα Παππά και Φοίβο Παπακώστα / Πιάνο: Μάρκος Κώτσιας / Συμμετέχει η χορωδία: Πειραϊκό Φωνητικό Σύνολο Libro Coro
Το Lamington είναι ένα λαχταριστό γλυκό, πολύ δημοφιλές στη μακρινή Αυστραλία. Ακούγεται εξωτικό, αλλά στην πραγματικότητα φτιάχνεται από απλά υλικά. Και η συνταγή του, είναι επίσης απλή. Φτάνει κανείς να την βρει και να προσπαθήσει να την φτιάξει… Μήπως έτσι δε συμβαίνει και με την ίδια την αγάπη;
Lamington από 9 Δεκεμβρίου στην Σκηνή Ωμέγα του Δημοτικού Θεάτρου Πειραιά. Το έργο του Βαγγέλη Δουκουτσέλη, είναι μια συγκινητική ιστορία ενηλικίωσης, για ένα κορίτσι από τη Ρουμανία, που έχει μεταναστεύσει με τους γονείς του στην Ελλάδα και για ένα αγόρι από την Ελλάδα, του οποίου οι γονείς έχουν μεταναστεύσει στην Αυστραλία. Ο «Φώτης» και η «Λουμινίτσα» (Φωτεινή στα ρουμάνικα) μοιράζονται το ίδιο «σκοτάδι» καθώς γνωρίζουν καλά τι σημαίνει να νιώθεις μόνος, ξένος, διαφορετικός. Όπως γνωρίζουν ότι για να αντέξεις τη ζωή πρέπει να ονειρεύεσαι αλλά και να μοιράζεσαι τα όνειρα και τα μυστικά σου.
Όταν λοιπόν αυτά τα δύο παιδιά συναντηθούν, δε θα βρουν απλώς παρηγοριά το ένα στο άλλο: θα νιώσουν ότι είναι φτιαγμένα το ένα για το άλλο. Όσο όμως είναι κανείς μικρός/μικρή, δεν είναι εύκολο να συνειδητοποιήσει ένα συναίσθημα τόσο μεγάλο και πολύτιμο. Ούτε έχει την ελευθερία να το βιώσει όπως επιθυμεί. Ο Φώτης και η Λουμινίτσα θέλουν να φτιάξουν lamington και να το δοκιμάσουν για πρώτη φορά μαζί: έτσι αντιλαμβάνονται την αγάπη. Μόνο που η «μοίρα» έχει τα δικά της σχέδια…
Σκηνοθεσία-Δραματουργική επεξεργασία: Μαριάννα Κάλμπαρη. Παίζουν: Κατερίνα Λυπηρίδου, Δημήτρης Πασσάς
Ημέρες και ώρες παραστάσεων: Πέμπτη, Παρασκευή, 21.30, Σάββατο 20.00, Κυριακή 18.00 και από 5/1 Τετάρτη, Σάββατο και Κυριακή : 20:00, Πέμπτη, Παρασκευή : 21:30. Επιπλέον παραστάσεις Δευτέρα 27/12 και Δευτέρα 3/1 στις 19:00. Εκτός από Παραμονή Χριστουγέννων και Παραμονή Πρωτοχρονιάς.
Οι Παραστάσεις του «Ρινόκερου» θα επαναληφθούν από τις 16 Δεκεμβρίου στο Θέατρο Κιβωτός.
Από τα εμβληματικά έργα του Θεάτρου του Παραλόγου, «Ο Ρινόκερος» αν και γραμμένος το 1959, παραμένει διαχρονικός και εξαιρετικά επίκαιρος στις μέρες μας. Οι κάτοικοι μιας πόλης μεταμορφώνονται σε ρινόκερους. Τελικά, ο μόνος άνθρωπος που δεν υποκύπτει σε αυτή τη μαζική μεταμόρφωση είναι ο Μπερανζέ, μία πανανθρώπινη μορφή σε σύγχυση, που συνέχεια επικρίνεται ότι πίνει και αργεί.
Όπως σημειώνει ο ίδιος ο Ιονέσκο, o «Ρινόκερος» ένα έργο που αντιτίθεται σε κάθε μαζική υστερία, σε κάθε επιδημία που καλύπτεται κάτω από τον μανδύα της λογικής και των ιδεών. Είναι ένα έργο που αποκαλύπτει τις κοινωνικές αρρώστιες που με άλλοθι τις ιδεολογίες μεταμορφώνουν τον άνθρωπο σε επιθετικό ζώο.
Σκηνοθεσία/Απόδοση κειμένου: Γιάννης Κακλέας. Παίζουν: Αιμιλιανός Σταματάκης, Στέλιος Ιακωβίδης, Αναστασία Στυλιανίδη, Ροζαλία Κυρίου, Θάνος Μπίρκος, Γιώργος Νούσης, Αγγελική Τρομπούκη, Κωστής Μπούντας, Αναστασία Κελέση.
