“Σήμερα, που το Ελευθερία ή Θάνατος έχει πάρει νέο νόημα αφού όλοι παλεύουμε για την λευτεριά από τον δυνάστη ιό, κόντρα στην απειλή του θανάτου, είναι επίκαιρο όσο ποτέ να τιμήσουμε τους Ήρωες του παρελθόντος για να ενθαρρύνουμε τους ήρωες του σήμερα. Διαχρονικά αυτή η επέτειος ατύχησε να εορταστεί όπως της αρμόζει, γιατί τα 100 χρόνια μας βρήκαν στη Μικρά Ασία, τα 150 υπό την απριλιανή δικτατορία, και τα 200 μας βρήκαν υπό την πανδημία. Ίσως όμως αυτή ακριβώς η συγκυρία μας επιτρέπει να σκεφτούμε τι πραγματικά σημαίνει ελευθερία, αυτή που τη γνωρίζουμε «από την όψη που με βιά μετράει τη γη». Και μαζί με αυτό σας καλώ να σκεφτούμε τι χώρα σκοπεύουμε να αφήσουμε σε αυτούς που σε 100 χρόνια θα γιορτάζουν τα 300 χρόνια από την Επανάσταση και όσο και αν σας ακουστεί παράξενο, έχουν ήδη γεννηθεί. Κάποιοι τώρα θηλάζουν ή μαθαίνουν να περπατάνε, αλλά είμαι βέβαιος ότι η εξέλιξη της ιατρικής και της φαρμακευτικής τον επόμενο αιώνα θα τους επιτρέψουν το 2123 να είναι ανάμεσα στους εορτάζοντες. Αυτοί λοιπόν οι τόσο μακρινοί και συνάμα τόσο κοντινοί μας, θα κάνουν και εκείνοι στα παιδιά τους την ιστορική αναδρομή και θα πουν και τι είδους χώρα παρέλαβαν από τις δικές μας γενιές. Πώς θα μοιάζει αυτή η χώρα τα επόμενα χρόνια; Ποιους αναπτυξιακούς στόχους θα θέσει; Πώς θα εξασφαλίσει κοινωνική συνοχή, καλοπληρωμένες δουλειές και κυρίως πως θα διαφυλάξει το φυσικό και ανθρωπογενές της περιβάλλον; Αυτά είναι τα ερωτήματα που η μέρα μας θέτει και είναι ερωτήματα σύγχρονα, επίκαιρα και πιο κρίσιμα από ποτέ. Εύχομαι ολόψυχα χρόνια πολλά σε όλες τις Ελληνίδες και όλους του Έλληνες για τα 200 από την έναρξη του σχεδίου για την απελευθέρωση του Γένους. Εύχομαι από καρδιάς χρόνια πολλά σε όλους για τη θεοσήμαντο μέρα του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου που σηματοδοτεί την έναρξη του θεϊκού σχεδίου για την σωτηρία του ανθρωπίνου γένους.”