Μετά την αιφνιδιαστική απόφαση του Ντόναλντ Τραμπ να αναστείλει την επιβολή νέων δασμών σε περισσότερες από 70 χώρες, ο Λευκός Οίκος προετοιμάζεται για ένα «παζάρι» διαπραγματεύσεων που ενδέχεται να διαμορφώσουν εκ βάθρων τις εμπορικές σχέσεις των ΗΠΑ με τον υπόλοιπο κόσμο, σημειώνει η Washington Post.
Διπλωμάτες και εμπορικοί εκπρόσωποι προσπαθούν να διασταυρώσουν πληροφορίες μεταξύ τους, σε μια προσπάθεια να εντοπίσουν ποιοι είναι οι κατάλληλοι συνομιλητές στην αμερικανική κυβέρνηση και ποιες είναι οι προτάσεις που θα μπορούσαν να εισακουστούν στον Λευκό Οίκο. Ωστόσο, το τοπίο παραμένει θολό.
Χαρακτηριστικό το παράδειγμα της BMW, την οποία ο σύμβουλος του Τραμπ, Πίτερ Ναβάρο, κατηγόρησε ότι με την επένδυσή της στη Νότια Καρολίνα «βλάπτει την Αμερική» – παρότι το συγκεκριμένο εργοστάσιο αποτελεί πρότυπο της παραγωγικής αναβίωσης που ο ίδιος ο Τραμπ επιδιώκει.
Αναλυτές εκτιμούν πως ο βασικός στόχος της αμερικανικής κυβέρνησης είναι η απομόνωση της Κίνας από τις διεθνείς εφοδιαστικές αλυσίδες. Οι ΗΠΑ ζητούν από χώρες όπως το Μεξικό και το Βιετνάμ να σταματήσουν να λειτουργούν ως ενδιάμεσοι σταθμοί για κινεζικά προϊόντα που τελικά καταλήγουν στην αμερικανική αγορά.
Όμως η εξάρτηση πολλών ασιατικών οικονομιών από την Κίνα – σε κάποιες περιπτώσεις έως και 40% των εισαγωγών τους – καθιστά δύσκολη την αποδοχή των αμερικανικών όρων.
Όπως σημείωσε η πρώην αναπληρώτρια εμπορική εκπρόσωπος των ΗΠΑ Σάρα Μπιάνκι, «πολλές χώρες δεν είναι διατεθειμένες να ταχθούν ανοιχτά κατά του Πεκίνου, ιδίως μετά τις μονομερείς απειλές του Τραμπ που προκάλεσαν αναστάτωση στην παγκόσμια οικονομία».
«Το βασικό ζητούμενο είναι να διασφαλίζεται ότι τα προϊόντα που έρχονται από το Βιετνάμ είναι όντως βιετναμέζικα», εξήγησε ο Ντάνιελ Κίσι, πολιτικός σύμβουλος της American Compass. Ο εμπορικός δικηγόρος Ρίτσαρντ Μοχίκα εκτίμησε ότι το Μεξικό ίσως αποδεχτεί περιορισμούς στις κινεζικές εισαγωγές, ώστε να επιτύχει συμφωνία με τις ΗΠΑ.
Αέριο, βοδινό κρέας και τεχνολογία
Δύο πηγές με γνώση των σχεδιασμών της κυβέρνησης Τραμπ ανέφεραν ότι οι συμφωνίες είναι πιθανό να περιλαμβάνουν μια σειρά δεσμεύσεων προς όφελος συγκεκριμένων αμερικανικών βιομηχανιών.
Για παράδειγμα:
- Η Ιαπωνία ενδέχεται να συμφωνήσει στην αγορά μεγάλων ποσοτήτων αμερικανικού φυσικού αερίου
- Η Ευρώπη, από την άλλη, διατηρεί φόρους και κανονισμούς για τους τεχνολογικούς κολοσσούς και περιορισμούς στις εισαγωγές αμερικανικού βοδινού κρέατος, ζητήματα που μπορεί να τεθούν προς διαπραγμάτευση.
- Οι αγρότες των ΗΠΑ, που έχουν πληγεί σημαντικά από τον εμπορικό πόλεμο, θα μπορούσαν να δουν ευκαιρίες εάν η Ευρώπη μειώσει περιορισμούς σε ορισμένα αμερικανικά αγροτικά προϊόντα.
Αρκετές χώρες δεν αποκλείουν να απαντήσουν με δικά τους αντίμετρα και ο ίδιος ο Τραμπ έχει δείξει ότι επηρεάζεται από τη νευρικότητα των χρηματαγορών, κάτι που μπορεί να αποτελέσει αδυναμία στην αμερικανική διαπραγματευτική θέση».
«Το κρίσιμο ερώτημα είναι αν θα καταλήξουν σε επιφανειακές συμφωνίες για να ευνοηθούν κάποιες εταιρείες, ή αν θα επικεντρωθούν σε ουσιαστικές δεσμεύσεις για την εξισορρόπηση του εμπορίου και την ενίσχυση της εγχώριας παραγωγής», δήλωσε η Λόρι Γουόλαχ, διευθύντρια του Rethink Trade στο American Economic Liberties Project, ένα προοδευτικό think tank.
«Αν ο στόχος είναι απλώς να καταργήσει η Ευρώπη τις πολιτικές προστασίας ιδιωτικότητας στον τομέα της τεχνολογίας και να επιτρέψει την εισαγωγή αμερικανικού βοδινού, τότε δεν μιλάμε για αντιμετώπιση του χρόνιου εμπορικού ελλείμματος των ΗΠΑ με τον υπόλοιπο κόσμο».
